Tuesday, October 8, 2013

ဆီကေလးနဲ႔ေၾကာ္

အစကေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့.....ဟိုးအရင္ကေပါ့ဗ်ာ....
ဘြားေအႀကီးေျပာေလ့ရွိတဲ့ စကားေလးပါ.......
အဘြား(အေမႀကီးလို႔ပဲ ေခၚၾကတာပါဗ်ာ)တို႔ရြာက ဆီေပါတဲ့ရြာ...
ဆီထြက္တဲ့ရြာ... ျမန္မာျပည္ရဲ့ဆီအိုးပါပဲ....
ဘာပဲခ်က္ခ်က္ဆီမပါရင္ ေကာင္းတယ္ကိုမထင္တာ...
ဆီကေလး ဝင္းေနေအာင္ခ်က္မွ ဟင္းထင္တာ.....
ဆီရႊဲေနေအာင္ ဆမ္းထားမွ စားစရာထင္တာ....
ဆီနဲ႔ ေၾကာ္တဲ့ အေၾကာ္ေအလွာ္ဆို အကုန္ေကာင္းရြာမွာေျပာစမွတ္ရွိတာက ...
"ဆီနဲ႔သာေၾကာ္ရင္ ငေကာ့္ အီးေတာင္ ေကာင္းတယ္" တဲ့.......
ငေကာ္ဆိုတာက ရြာက တစ္ဦးတည္းေသာအရူး.....။
...
..
ဒီေန႔ အိမ္မွာ ညစာစားတာေနာက္က်တယ္...
အိမ္ရွင္က အလုပ္ကျပန္ေရာက္မွ ပဲေသြးေၾကာ္ေနတာ...
ပဲေသြးဆိုတာ အရင္ကစားဖူးတာမဟုတ္... ဘဲေသြးထင္လို႔....
ေနာက္မွ သိတာက ပဲကေနလုပ္ထားတာလို႔...
ဘာတိရစာၦန္ေသြးမွ မစားတာ ၾကာၿပီ...
ဒီေန႔ေတာ့ ပဲေသြးေလးကို ၾကက္ဥေလးနဲ႔ ေမႊေၾကာ္ေနတာ...
ထမင္းစားေတာ့ ပန္းကန္ထဲထည့္ေပးတယ္..
ဝါးၾကည့္ေတာ့ အနံ႔ တစ္မ်ိဳးရတယ္..
ေရစိမ္တာ ေရမသန္႔တဲ့လကၡဏာပဲ..ၾကာလည္းေနပံုပဲ....
သိေတာ္မူတဲ့အတိုင္းပါပဲ ပဲကေန ထုတ္တဲ့အရာ ပုပ္သလိုကေန အနံ႔ေျပာင္းလာေတာ့ ...
ႏိုက္ထရိုဂ်င္ အနံ႔ကဲတာေပါ့...
ငေကာ္ ရဲ့ အင္ အင္း နံ႔လိုပဲ....
အနံ႔နဲ႔ ပါတ္သက္ရင္ ဇီဇာေၾကာင္တဲ့သူဆိုေတာ့ အဆင္မေျပလွဘူး...
ဆက္မစားရင္လည္း က်န္တဲ့သူေတြ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးေတာ့ ျမန္ျမန္သာ စားလိုက္ေတာ့တယ္...
ထမင္းကုန္ေတာ့မယ္...ဆိုၿပီးဝမ္းသာေနတာအဲသည္အခ်ိန္မွာပဲ..
အိမ္ရွင္ အမ်ိဳးသမီးက
"ဟယ္ အစ္ကို ေတာ္ၿပီလား ပဲေသြးေတြ အမ်ားႀကီးထပ္စား..ေရာ့" ဆိုၿပီး ထပ္ထည့္လိုက္ေတာ့ ...
လူကေလ..အဘြားတို႔ရြာက ငေကာ္ကိုသာ သတိရမိေတာ့တယ္.....
ေၾကာ္ထားတာကလည္း ဆီကို ရႊဲေနတာပဲေလ...
အခုေတာင္ လည္ပင္း အထိ တက္တက္လာသလိုလိုပဲ ။ ။

Monday, August 19, 2013

ႏြားအိုတစ္ရွဥ္း နဲ႔ အစ္ကိုအရင္း

ကိုငါးေၾကာ္ ငယ္စဥ္က ႀကီးေတာ္ေတြက အၿမဲေျပာသည္ သူတို႔ အေဖ
ကၽြန္ဳပ္၏ အဘိုး ဦးဖိုးေထာင္နဲ႔ ကၽြန္ဳပ္မွာ အရြယ္အစား..ေနပံုထိုင္ပံု ေျပာပံု စိတ္ထားတူပါသတဲ့ေလ...။
အဘိုးျဖစ္သူကို ေတြ႔ဖူးဖို႔ ေဝးစြ.. အေမေတာင္ မမီလိုက္။
အေမ ငယ္ငယ္ကပဲ အဘိုးဆံုးပါးသြားလို႔ ... အေမေတာင္ မျမင္ဖူးလိုက္ေခ်။
အေမ ဘက္က အဘိုးအဘြားက ေရနံေခ်ာင္းနဲ႔ နတ္ေမာက္ ၾကားက ခ်ိဳင္းဆိုတဲ့ ရြာကေလးက။
ႏွစ္ခါေရာက္ဖူးတယ္။ ရြာေတာင္ဘက္က ေခ်ာင္း၊ ေျမာက္ဘက္က ကုန္းျမင့္ ၊
သစ္ပင္ေတြ အုပ္အုပ္ဆိုင္းဆိုင္းနဲ႔ သာယာပါေပတယ္။
အစားအေသာက္လည္းေပါ ေနေရးလည္း သာပါတယ္။
အဘိုး က ငယ္စဥ္ကမိုက္ခဲ့ေတာ့ အသက္ႀကီးတဲ့ အခါမွာ စီးပြါး ခ်ိဳ႕ငဲ့ပံုရပါတယ္။
ထူးျခားတဲ့အခ်က္ကေတာ့ အဘိုးျဖစ္သူက စကားေျပာရင္
ကာရံ၊နေဘ ထပ္ၿပီး စာခ်ိဳးသလို ေျပာတတ္တာပါပဲ။
လက္တန္းကိုေျပာနိုင္လို႔ ေျပာစမွတ္တြင္ခဲ့ရတာမနည္းဘူးေပါ့...။
.......
တခါမွာေတာ့ အဘိုးျဖစ္သူဟာ ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕ေပၚ ေရာက္လာပါတယ္။
ညီရင္းျဖစ္သူ ေဗာဓိေက်ာင္းက ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ ဦးေသာဘိတ ေမြးေန႔ကိုလာတာပါ။
ဦးေသာဘိတက ထိုအခ်ိန္က အင္မတန္ တရားေဟာေကာင္းလို႔ နာမည္ႀကီးပါသတဲ့..။
ဦးေသာဘိတ ေမြးေန႔မွာ ရြာကလာၾကတာ လွည္းဝိုင္းႀကီးကလည္း အေတာ္မ်ားသတဲ့..။
ဆရာေတာ္က ၿမိဳ႕ေပၚက တကာေတြနဲ႔ ရြာက အမ်ိဳးေတြ ကို မိတ္ဆက္ေပးေနတာ..
ေဟာဟိုက ႏြားေရႊေခ်ာေခ်ာ တစ္ရွဥ္းနဲ႔ ကို အစ္ကိုု ဝမ္းကြဲဗ်..။
ဟိုဘက္က ႏြားနီႀကီးေတြ နဲ႔ က ညီ ဝမ္းကြဲဗ်..။
သည္နားက ႏြားျဖဴႀကီးေတြ နဲ႔ က အစ္မ ဝမ္းကြဲ ေတာ္တယ္ စသည္ျဖင့္ မိတ္ဆက္သြားတာ..
သူ႔အစ္ကို အရင္းက်ေတာ့ ခ်န္ထားခဲ့သတဲ့...။
ဒါဟာ သက္သက္ မ်က္ႏွာမြဲမို႔ ခ်န္တာပဲဆိုၿပီး မေက်မနပ္နဲ႔
ထေျပာေလသတဲ့..
" အဟမ္း ..အဟမ္း... မိတ္ဆက္မေပးေတာ့လည္း ကိုယ္တိုင္ မိတ္ဆက္ရတာေပါ့...
ေဟာသည္ဘက္က ႏြားအိုတစ္ရွဥ္းနဲ႔ ကေတာ့ ဦးေသာဘိတ ရဲ့ အစ္ကို အရင္းပါ ခင္ဗ်.." လို႔ ထေအာ္လိုက္တာ..
ဆရာေတာ္ ေက်ာင္းေပၚကို တက္ေျပးေတာ့တာပဲတဲ့...။ ။

Monday, December 17, 2012

အရွင္ဆႏၵာဓိက(ေရႊပါရမီေတာရ) ၁၆။၁၂။၂၀၁၂ စကၤာပူ

Friday, December 14, 2012

ဂဏန္းခ်စ္သူ

ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ.. ဂဏန္းေတြကို ခ်စ္တတ္တာပါ။
ေဘးတိုက္သြားတဲ့ ကဏန္း မဟုတ္ဘူး ဆရာ..။
ဟုတ္တယ္..ဟုတ္တယ္... အေရအတြက္ ဂဏန္းေတြကိုေျပာတာဆရာ...။
ဘယ္အခ်ိန္က စလဲဆိုေတာ့..ကာ... ေက်ာင္းစေနကတည္းကပဲ..။
သူငယ္တန္းမွာ သင္ရတာက
၁၊၂ ...စာကိုခ်စ္
၃၊၄...မသိတာေမး
၅၊၆... ႏွစ္ခ်င္းေပါက္
၇၊၈...တပည့္သစ္
၉၊၁၀ ... ႀကိဳးစားမယ္..ဆိုတာေလ..။
ဟုတ္ကဲ့ မွတ္မိပါေသးတယ္ဆရာ။
ေရာင္စံုေဘာလံုး၊ေရာင္စံုေဘာလံုး..တစ္လံုးငါးျပား..တစ္လံုးငါးျပား ဆိုတာအရမ္းသေဘာက်တာ ဆရာရဲ့..။
၁ တန္းေရာက္ေတာ့ အေပါင္းအႏွဳတ္ စသင္တယ္ဆရာ..ဟုတ္ကဲ့..။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းက တစ္တန္း ဆရာမက မႏွဳတ္ေလာက္ ၁၀ ေခ်း မသင္ဘူး ခင္ဗ်..။
ကိုးမႏွဳတ္ေလာက္ တစ္လာတဲ့..ရွစ္မႏွဳတ္ေလာက္ ႏွစ္လာတဲ့..။
ေအာ္လြယ္ပါတယ္ ဆရာရဲ့.. ဆိုပါစို႔.. ၂၄ ထဲက ၆ ႏွဳတ္မယ္ဆိုပါေတာ့..
ေလးထဲက ေျခာက္ မႏွဳတ္ေလာက္ ၁၀ေခ်း ဆယ့္ေလး..ဆယ့္ေလးထဲက ေျခာက္ႏွဳတ္..ရွစ္က်န္ အဲလို က ပံုမွန္မလား....။
သူသင္တာက ေလးထဲက ေျခာက္မႏွဳတ္ေလာက္ ေလးလာ..ေလးက ေျခာက္အတြက္ ဆယ္ျဖည့္ကိန္းကိုး..
ေလးအေပါင္းေလး...ရွစ္တဲ့..ၿပီးေတာ့ ေရွ႕တစ္တိုး.. ဆိုေတာ့ ႏွစ္ေအာက္မွာ တစ္ေရာက္သြားမယ္..
ႏွဳတ္လိုက္ေတာ့ တစ္...ဆိုေတာ့ တစ္ဆယ့္ရွစ္ေပါ့..မဟုတ္ဘူးလား..။ႏွစ္တန္းေရာက္ေတာ့ အလီေတြ က်က္ရတယ္...
ကၽြန္ေတာ္က မက်က္ခ်င္ဘူး..ပ်င္းတယ္... အခန္းထဲမွာစာေမးရင္ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ေပါင္းေနလိုက္တာပဲ..
ေပါင္းတာက ဆျပန္တိုးေပါင္းေတာ့ ဆရာမ က မရိတ္မိဘူး..။
အလီက ထပ္ခါ ထပ္ခါ ေပါင္းေနတာပဲေလ.. အေပါင္းရဲ့ အင္တီ ဂေရးရွင္းေပါ့ဆရာ..
အစားက အႏွဳတ္ရဲ့ ဒစ္ဖရန္ရွီေရးရွင္း ဆိုေပမယ့္ အေျမွာက္ေလာက္မလြယ္ဘူးဆရာ..။
ေလးတန္းေလာက္ေရာက္ေတာ့ တြက္တာခ်က္တာ အေတာ္ျမန္ေနၿပီသခ်ၤာ အမွတ္ ၉၀ ေအာက္ဘယ္ေတာ့မွ မေရာက္ဘူး..
၅တန္းေရာက္ေတာ့ သခ်ၤာဆရာမက နဲနဲ ၾကပ္တယ္လြယ္တာကို ခက္ေအာင္ သင္သလိုမ်ိဳးပဲ..ေသခ်ာတာက သူ႔ေစတနာပါ..။မွတ္မိေနေအာင္ လုပ္ထားတာ.... ကိုယ္က ဂလန္႕ေကာင္ဆိုေတာ့ မမွတ္မိဘူး..
ေျခာက္တန္းေရာက္မွ အရိုက္ခံရတယ္...ဆရာမက တိက်ဝင္ပိုင္းေမးတာ မသိလို႔ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူး.. တစ္တန္းလံုး.. ခံုေပၚအလွ်ားထိုး ေမွာက္ေပးရတာ ေက်ာင္းသူေတြ ေရာ၊ ေက်ာင္းသားေတြ ေရာ အရိုက္ခံရတာ..
ရွက္တာေပါ့ ဆရာရယ္..။တိက်ဝင္ပိုင္းဆိုတာ တကယ္ေတာ့ လြယ္လြယ္ေလးဆရာ...
ပိုင္းေဝ numerator ကတစ္ျဖစ္ရင္တိက်ဝင္ပိုင္းလို႔ ေခၚတာပဲ..။
ပိုင္းေျခ denominator ဘာျဖစ္ျဖစ္..ဇီးရိုးမျဖစ္ရဘူး..ဒႆမကိန္း မျဖစ္ရဘူးတဲ့။
မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းလို႔ မွတ္မိတာ မဟုတ္ေလာက္ဘူး..။ အထိနာလို႔ မွတ္မိတာ..ဆရာ။
ဘယ္သန္ လြဲရိုက္တာ ခံရတာ အေတာ္ျပင္းတာ..။
ေျခာက္တန္းဆိုေတာ့ ေကာင္မေလးေတြ ရွက္မွာေပါ့ဆရာရယ္..ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ရွက္လို႔ အခုထိ မွတ္မိတာ..။
ဆရာမကလား အပ်ိဳႀကီးပါ.. ေဘာလီေဘာ စမတ္ရွာေလ..အီေနေအာင္ခံရတာေပါ့။
၇တန္းေရာက္ေတာ့ ဆရာေတြကို ေမးမိတယ္ ဘာလို ႔သခ်ၤာေတြ သင္ေနရတာလဲလို႔..
ေအေတြ ေရာ ဘီေတြ ေရာပါလာၿပီေလ.. ဘာေတြ လဲေပါ့ မရႈပ္တာ ရႈပ္ေအာင္လုပ္ေနတယ္ပဲ ထင္ခဲ့တာေလ။
တကယ္ေျပာတာဆရာ..ပိုက္သာဂိုးရ အဲ..အဲဒီတုန္းက ပိုက္သာဂိုးရပ္စ္ လို႔ အသံမထြက္တတ္ေသးဘူးဆရာ..။
အဲဒီ ပိုက္သာဂိုးရ က အလုပ္မရွိ အလုပ္ရွာ ထပ္ကိန္းေတြ ေတြးတယ္ေပါ့ေလ..။
မျမင္တတ္ေတာ့ မသိဘူးေပါ့..ဆရာအခ်ိဳ႕မွာလည္းျမင္ေအာင္ ေျပာမျပႏိုင္ၾကဘူးေလ..။
အျပစ္ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူးဆရာ.. အရွိတရားကို ေျပာတာပါ။
ရွစ္တန္းေလာက္ေရာက္ေတာ့ သခ်ၤာ ျပန္ေတာ္လာတယ္..။
ဘုန္းႀကီးလူထြက္ေတြ နဲ႔ ကလည္း တစ္ဒုကၡပါဆရာရယ္
ေနာဧက ေနာ..ေဒြးဧက ေဒြး နဲ႔ အတြက္အခ်က္ ေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းေျပးတယ္လာလုပ္ခ်င္ေသးတယ္။
ကိုးတစ္လီကိုး...ႏွစ္တစ္လီ ႏွစ္ ေပါ့... ပါဠိလို သင္ရိုးေပါ့...
ဗုဒၶဘာသာဝင္ပါဆရာ .. ဟုတ္ကဲ့ ဘာသာေရး သက္ဝင္ယံုၾကည္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က အရာရာတိုင္း လက္လြတ္စပယ္ မယံုဘူးဆရာ..။
ငယ္ငယ္ကၾကားဖူးတယ္လွည္းဝင္ရိုးသံတညံညံ ပုဂံဘုရားေပါင္း တဲ့၄၄၄၆၇၃၃ ဆူရွိသတဲ့..
ေနာက္ၿပီး ေရႊလသာဝါဝါဝင္း ဘုရားေရခ်ိဳးဆင္းတဲ့၄၄၆၄၄၄ ဆူ ေရထဲေမ်ာသြားခဲ့သတဲ့..
မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆရာ လွည္းဝင္ရိုးသံ ဆိုၿပီး ၄၄၄၆ ဆူဆိုရင္ လက္ခံစရာရွိပါတယ္။
၄၄၆ ဆူ ေရတိုက္စားသြားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ အေတာ္မ်ားေနၿပီ..။
အခုလက္ရွိ ၂၂၃၀ ဆူဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြ သိပ္ ကားၾကတယ္ဆရာ...စကားဆိုေတာ့ စရာေန ကားလိုက္လာတာေပါ့....ေခတ္သစ္ အယူအဆနဲ႔ ဝိေရာဓိေတြ ရွိေနပါတယ္..
ဥပမာလား..ရွိတာေပါ့... ဘာတဲ့ လက္သစ္ေတာင္တာ ယူဇနာေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္တဲ့ျမင့္မိုရ္ေတာင္က
ယူဇနာ ၈၄၀၀၀ ဆိုေတာ့ ၁၃ မိုင္ႏွဳန္းနဲ႔ေျမွာက္ရင္ မိုင္၁သန္းေက်ာ္ေက်ာ္ပဲ ျမင့္မွာေပါ့
ေနာက္ ယုဂန္ ေတာင္ဖ်ားက ေနထြက္တယ္ဆိုရင္ မိုင္ ၅ သိန္းေလာက္အျမင့္ကေနထြက္လာမွာေပါ့..
ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေတာင္ကၽြန္းမွာေနတယ္ေလ.. ဒါဆိုရင္ ေနက အတြင္းပါတ္အရ ေနက ေျမာက္ဘက္ယိမ္းမွာေပါ့..
တကယ္က ေတာင္ဘက္မွာေနရွိတာ..ခင္ဗ်ာ အျပင္ကပါတ္တာ.. မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆရာ..
အျပင္ကပါတ္ရင္ ေနကို ၁၈၀ ဒီကရီ ေက်ာ္ေအာင္ ေတြ႕ရမွာေပါ့။
အခုအေနအထားရ အျပင္ကေရာ အတြင္းကေရာ မပါတ္ဘူးဆရာ.. ဟုတ္ကဲ့..လက္ရွိ သိပၸံ အျမင္ကို လက္ခံပါတယ္။
ေနနဲ႔ ကမာၻ မိုင္ေပါင္း ၉၃ သန္းနီးပါးေဝးပါတယ္ဆရာ.. အလင္းအလွ်င္ VELOCITY ဗီြ မဟုတ္ဘူးဆရာ။
C အေနနဲ႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ ယူနီဗာဆယ္ ဖိစစ္ ကြန္းစတန္႔ပါ ဆရာ..ဆရာသိပါတယ္။
တစ္စကၠန္႔ကို ကီလိုမီတာ ၃သိန္းေျပးပါတယ္ဆရာ..ေနကေန ကမာၻကိုေရာက္ဖို႔ ရွစ္မိနစ္စကၠန္႔ႏွစ္ဆယ္ၾကာပါတယ္ဆရာ..
ဟုတ္ကဲ့..ဒါေၾကာင့္ ေနထြက္လာရင္ေနလံုးျမင္ၿပီး ရွစ္မိနစ္ေက်ာ္ ၾကာမွ အလင္းေရာက္လာတာေပါ့ဆရာ..။
ကီလိုမီတာ သံုးသိန္းကို အခါ၅၀၀ ေျမွာက္ရင္ ကီလိုမီတာ၁၅၀သန္း ..မိုင္ ၉၃ သန္းေလာက္ ေဝးတာနဲ႔ကိုက္တယ္ဆရာ..
ဟုတ္ကဲ့ မတူဘူးဆရာ.. Mathematics က သီအိုရီ ဆန္တဲ့ အကၡရာ သခ်ၤာမ်ိဳးဆရာ..Arithmetic က ဂဏန္းသခ်ၤာပဲ...
ကၽြန္ေတာ္က ဂဏန္းေတြ ကိုပိုခ်စ္တာဆရာ..Numerology လိုမ်ိဳး ကို သေဘာက်တယ္..
ကၽြန္ေတာ္က ၂ တို႔ ၄တ႔ို ၆ တို႔ကို သေဘာက်တယ္..၂ ကကၽြန္ေတာ့္ ကိုယ္ပိုင္ဂဏန္းေပါ့...
တနလၤာသားေလ...ဟုတ္ကဲ့.. ေမြးတာက ၁၁ ရက္ေန႔ ၂ပဲဆရာ..
လကိုကိုယ္စားျပဳတာ ဟုတ္ပါတယ္ဆရာ.. လူနာ့တစ္ ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ဆရာ..တိုက္ဆိုင္တာပါ..
မိန္းမ ရဲ့ နာမည္ကိုက လမင္းလို႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္ဆရာ..ဟုတ္.. ေသာၾကာသမီးပါ..
၆ ဂဏန္းအက်ိဳးေပးတယ္ဆရာ.. စာေမးပြဲေတြ မွာ ခံုနံပါတ္ထဲ ၆ ဂဏန္းပါရင္ အလြယ္တကူေအာင္တယ္ဆရာ..
ဂဏန္းေတြက လူေတြကိုစိုးမိုးတာ ယံုသင့္တာေပါ့ဆရာ..
နာမည္ေတြမွာ ဂဏန္းေတြ စိုးမိုးေနတယ္ဆရာ....အဂၤလိပ္လိုပဲေပါ့..
ဂ်ဴးေတြရိုးရာေပါ့ ဂဲမာထရစ္ကာ ေခၚတာေပါ့......
ဒီလိုေလဆရာ..
1 = a, j, s,
2 = b, k, t,
3 = c, l, u,
4 = d, m, v,
5 = e, n, w,
6 = f, o, x,
7 = g, p, y,
8 = h, q, z,
9 = i, r,
အဲဒီအစဥ္ အတိုင္းတြက္ရတယ္
ဥပမာ ငါးေၾကာ္ ဆိုပါေတာ့..Ngar Gyaw=5+7+1+9+7+7+1+5=4+2=6 ေပါ့...
လြယ္ခ်င္ရင္ ကိုးေတြ ဖယ္ထုတ္ၿပီးေပါင္း ျမန္တာေပါ့..၇ သံုးလံုး နဲ႔ ၅ ရယ္၁ ရယ္ကို ကိုးသံုးလံုးအျဖစ္ဖယ္ထား..ကိုးကိုလည္းဖယ္လိုက္ေတာ့ ..၁ရယ္၅ ရယ္ပဲက်န္မယ္ ေပါင္းေတာ့ ၆ ေပါ့...
ဂဏန္းအလိုက္ ေဟာကိန္းေတြ ရွိပါတယ္ဆရာ..
အတိတ္ တေဘာင္ဆိုတာလည္း လက္ခံရတာေပါ့ .. ဆက္စပ္ေနတာကိုး..
ဂငယ္သံုးခု ဥသွ်စ္ထုဆိုတာကို ၈ သံုးလံုးထပ္ရင္ ဆိုတဲ့သေဘာေပါ့ဆရာ..
ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၈၈၈ ခုႏွစ္မွာ ဂငယ္သံုးခု ဥသွ်စ္ထု ဆိုတဲ့ တေဘာင္ ေပၚၿပီး အင္း၀ျပည္ႀကီး ပ်က္စီးခဲ့ရဖူးတယ္
အဲဒီအယူအဆက ၁၉၈၈ ခုမွာ ၈ေလးလံုးဆံုတာနဲ႔ ႀကံဳႀကိဳက္ေတာ့ တစ္တိုင္းတစ္ျပည္လံုး..ပြက္ေလာညံေနတာပဲေလ...ဆရာသိတာပဲကိုးေလးလံုးက နဝင္းထပ္တယ္ဆရာ အခိုက္မရွိဘူး..
အခုညဖက္ အိပ္မေပ်ာ္တာက ၁၂ ဂဏန္းေတြ ေၾကာင့္ဆရာ..
၁၂ရက္ ၁၂လ ၁၂ ခု၁၂ နာရီ ၁၂မိနစ္၁၂ စကၠန္႔သိပ္အေရးႀကီးတယ္ဆရာ..
အသံသေဘာအရကိုက ဆဲ့နစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ မႀကိဳက္ဘူးဆရာ..
ၿပီးေတာ့ မာယာ ျပကၡဒိန္မွာ ၂၁ ရက္ ၁၂လ ၂၀၁၂ ခုထိပဲ ရွိတယ္ဆရာ..
ကမာၻ ပ်က္ေတာ့မွာ ဆရာရဲ့... ဥကၠာပ်ံႀကီးေတြကမာၻဆီ ဦးတည္လာေနတယ္တဲ့ ဆရာ..
ဒီ၁၂ ဂဏန္း ေၾကာက္စရာသိပ္ေကာင္းတယ္... ဟုတ္တယ္ ဂဏန္းေတြ..
ဂဏန္းေတြက ဖန္ဆင္းတာ..ဆရာေဘးဖယ္..ေဘးဖယ္..
ေဟာသည္မွာလာၿပီ..ဥကၠာပ်ံေတြ...ဂဏန္းေတြ..ဂဏန္းဆရာ..ဆရာ ဂဏန္း..အိုပါးဂဏန္း..
.အို႔..အို႔..အို႔ပါး..ဂဏန္းစတိုင္..အိုးပါး..ဂဏန္းစတိုင္း..အိုး..ဆက္ဆီေလးေဟ့...
ဆက္ဆီေလး...............
ဆက္ဆီ....ေလး..
အိုးပါး..ဂဏန္း.............
....... ...................
........။

Thursday, September 27, 2012

ရြာမွာတုန္းက လုပ္ငန္းေဖၚေတြ


ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတုန္းက အင္မတန္ ရယ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့
လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ေတြရွိခဲ့ဖူးတယ္..။
အဲဒီအထဲက အခ်ိဳ႕ကို ထုတ္ႏွဳတ္ေဖၚျပသြားပါမယ္။
၂၀၀၁ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၁၅ ရက္ေန႔ကစၿပီး ကန္ေတာ္ႀကီးပဲေလ့စ္ဟိုတယ္မွာ တကၠနစ္ရွင္
ရာထူးနဲ႔ Maintenance ျပင္/ထိန္းဌာနမွာ အလုပ္စဝင္ခဲ့ပါတယ္။
ေရာက္စကေတာ့ ဟိုတယ္က ခန္႔ခန္႔ညားညားပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ၿပီး ၃ ႏွစ္ေလာက္ရွိေတာ့
အားလံုး ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာေတြ ျဖစ္ကုန္တာပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္မဟုတ္ပါ ျဖစ္သင့္တာျဖစ္တယ္လို႔ပဲထင္ပါတယ္...။
ေရာက္စက အင္ဂ်င္နီယာခ်ဳပ္က ထိုင္းလူမ်ိဳး..ခြန္ခ်လတ္(Chairat)တဲ့..
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ခ်ိဳင္းရတ္လို႔ အသံထြက္မွာပါ...ဒါေပမယ့္သူကိုယ္တိုင္က
ခ်လတ္ဆိုေတာ့လည္း လတ္လိုက္တာေပါ့...။
လူေပ်ာ္ႀကီးပါပဲ...ကိုယ္နဲ႔ ေတာ့ သိပ္ ပဏာမစားပါဘူး။
ကိုယ္ကလည္း ခြသမားဆိုေတာ့ သိပ္ေရာေရာေႏွာေႏွာမေနတတ္တာလည္းပါမွာေပါ့။
တစ္ခါတစ္ေလ စိုင္းထီးဆိုင္သီခ်င္းကို ဂစ္တာေခါက္ၿပီး ဟဲခ်င္..ဟဲေနတာ။
တစ္ပုဒ္ပဲ ဆိုတာပါ.."ဟိုတုန္းကမေတြ႔ခဲ့ရင္ ကိုယ္တို႔ဇာတ္လမ္းေလးဟာေလ တစ္မ်ိဳးျဖစ္လိမ့္မယ္"
ဆိုတာပဲ မွတ္မိတယ္။ အဲဒီနားပဲ ပီပံုရပါတယ္။ျမန္မာစကားကိုေတာ့ ေလ့လာတယ္။
ေတာ္ေတာ္လည္း နားလည္လာတယ္။ နားမလည္ရင္ ေကာင္မေလးေတြဆီမွာသြားေမးတာပဲ။
ဇေလးကလည္းရွိတာကိုး..။ တိုင္းရင္းသားအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို ယူထားတယ္ထင္ပါတယ္။
တရားဝင္လည္းဟုတ္ပံုမရပါဘူး... ထားပါေတာ့ေလ..လူတြင္ပါလို႔ႏြား က်ားကိုက္တယ္ လို႔မွတ္ရမွာပဲ။
သူနဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီး ရယ္စရာေလးေတြမွတ္မိေနတာ ေဖါက္သည္ခ်ရတာေပါ့။
တစ္ရက္ညေနပိုင္း ျပင္ထိန္းခန္း(ထရန္စေဖာ္မာခန္း)ထဲမွာ တကၠနစ္ရွင္ေတြ စားပြဲေပၚ
မွာ ေရေႏြးခြက္ေလးေတြတင္ေသာက္ ေနၾကပါတယ္။ ခြက္ကေတာ့ ရရာ ဖန္ခြက္ေပါ့။
သူကရုတ္တရက္ဝင္လာတယ္။ မင္းတို႔ ဝီစကီေသာက္ေနတာလားေမးတယ္။
ေျဖတဲ့သူက ေရေႏြးေသာက္ေနတာလို႔ ျမန္မာလိုေျဖလိုက္တယ္။
သူၾကားတာက ယဥ္ေထြးေသာက္ေနတာလို႕ ၾကားတယ္။
အဲဒါနဲ႔ ကိုယဥ္ေထြးကို ေခၚႀကိမ္းတာေပါ့။ ကိုယဥ္ေထြးက ရွမ္းဆိုေတာ့ အဘိုးႀကီးက
ယိုးဒယားလို ေဟာက္တာေပါ့။ ဟိုကလည္း အရက္မွမေသာက္တဲ့သူ။
စိတ္ကလည္းဆတ္ေတာ့ ျပန္ေျပာတာေပါ့။ ဘယ္သူေျပာလည္းဆိုေတာ့ ေျဖတဲ့သူကို ညႊန္းလိုက္ေတာ့။
ေျဖတဲ့သူကို စိတ္ဆိုးတႀကီးေျပာတာေပါ့.. ေျဖတဲ့သူကလည္း သူမေျပာပါဘူးျငင္းတာေပါ့။
ေနာက္မွ သေဘာေပါက္ၿပီး ရယ္လိုက္ၾကတာ..။
ျမန္မာစကားက သင္ယူရတာခက္ပါတယ္..ဘန္းစကားမ်ားတာကိုး။
တစ္ေန႔ အဘိုးႀကီးနဲ႔ Welder နဲ႔ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ျငင္းေနတာ။
ၾကာေတာ့ Welder က ညစ္လာၿပီး...ျမန္မာလို "အဘိုးႀကီးက ..ေဂါက္ေနၿပီ"လို႔ ေျပာလိုက္တာ။
အဘိုးႀကီးက မသိမသာေလး လစ္ထြက္လာၿပီး၊ Reception မွာသြားေမးတယ္။
အဘိုးႀကီးဆိုတာဘာလဲ၊ ေဂါက္တယ္ဆိုတာဘာလဲေပါ့။ ေကာင္မေလးေတြက အဘိုးႀကီးဆိုတာ Old man၊
ေဂါက္တယ္ဆိုတာ Crazy ဆိုၿပီး ရွင္းျပတာေပါ့..။ အဘိုးႀကီးခ်က္ခ်င္းျပန္လာတယ္။
Welder ကို "You ... I မေဂါက္ဖူး...။ You ေဂါက္တာ..You ေဂါက္တာ" ဆိုၿပီး ျမန္မာလို
တစ္ဝက္၊ အဂၤလိပ္လိုတစ္ဝက္ ျပန္ရန္ေတြ႕သတဲ့.. Welderသမားက
ေနာက္ေန႕မွအားလံုးကို ေျပာရင္းရယ္လိုက္တာ။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွ အာဃာတ မထားရွာဘူး။
ျမန္မာစကားမွာ အ၊အာ၊အား-အို႔၊အို၊အိုး ဆိုတဲ့ အသံထြက္ကို သူတို႔ အသံထြက္ရခက္ပံုရပါတယ္။
တစ္ေန႔ Function ပြဲအႀကီးတစ္ခုအတြက္ ျပင္ဆင္ေနခ်ိန္မွာ အင္ဂ်င္နီယာဌာနက အသံပိုင္း၊မီးပိုင္း၊အထူးျပဳလုပ္ခ်က္ေတြ
ေဆာင္ရြက္ရပါတယ္။ ဧည့္ခံပြဲအတြက္ လာျပင္ဆင္တဲ့ ဧည့္သည္ဘက္က ပရိတ္သတ္ကလည္း မနည္းဘူးေပါ့။
တာဝန္က်အင္ဂ်င္နီယာက တကၠနက္ရွင္ကို ပစၥည္းတစ္ခုယူခိုင္းလိုက္တယ္။ ယူမယ့္လူက ထြက္သြားမွ ယိုးဒယားႀကီးက မလိုေတာ့ေၾကာင္း
လွမ္းေျပာတယ္။ ဟိုကမၾကားေတာ့ ဆက္သြားတယ္။သူက အသံပိုင္းက မိုက္ကရိုဖုန္းယူၿပီး ျမန္မာလို ထေအာ္တယ္။
"မလိုဘူး၊ မလိုဘူး"ေပါ့။ ခက္တာက အသံထြက္မွာ ဝစၥႏွစ္လံုးေပါက္သံက ပါေနေတာ့ အကုန္ဝိုင္းရယ္ၾကတာေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္အဲဒီမွာအလုပ္လုပ္တုန္းက လွ်ပ္စစ္ပညာရွင္ ဦးထြန္းျမင့္ဆိုတာရွိတယ္။ အသက္ ၆၅ ႏွစ္ေလာက္ရွိမယ္။
သူက လည္း ရယ္ရႊန္းပတ္ရႊန္း အေတာ္ေျပာတာ။ သူနဲ႔ တဲြဖက္ ကိုလွေရႊကလည္း လွ်ပ္စစ္နဲ႔ ေလေအးစက္ အဓိကကိုင္တယ္။
တျခားစက္ေတြလည္း ျပင္ပါတယ္။ တစ္ေန႔ ဦးထြန္းျမင့္ကေျပာတယ္"ေဟ့ေကာင္ေတြ သတိထားၾကည့္ေနကြ၊
လွေရႊက စက္ျပင္တာ သာမင္ေညာင္ည မဟုတ္ဘူး။ အေရာင္၊အဆင္း၊အသံ၊အနံ႔၊အရသာနဲ႔ ျပည့္စံုတယ္ကြ"တဲ့
အဲေတာ့ ေဘးကေလွာ္ေပးရတာေပါ့။ 'ဟာ..ဟုတ္လားဦးေလး၊ ဘယ္လိုပါလိမ့္"ေပါ့။
အဲဒီေတာ့မွ"မင္းတို႔ေစာင့္ၾကည့္ေနကြ၊ လွေရႊ စက္တစ္ခုခုျပင္ရင္ ဝင္းကနဲ၊လက္ကနဲ ျမင္ခ်င္ျမင္ရမယ္။ မီးခိုးေလး
အူတက္လာတာျမင္ရင္ျမင္ရမယ္။ ဖုန္း၊ဒိုင္းလို႔ အသံၾကားရင္ၾကားရမယ္။ ေညွာ္နံ႔ေလးျဖစ္ျဖစ္ နံရတယ္ကြ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့
သူျပင္ေပးလိုက္တဲ့စက္ စမ္းဖို႔၊ ေပါင္မုန္႔ျဖစ္ျဖစ္၊ ၾကက္အူေခ်ာင္းျဖစ္ျဖစ္ေတာ့ ရေအာင္ယူလာေတာ့ အရသာပါျပည့္စံုသကြ"တဲ့။
ကိုလွေရႊကေတာ့ ၿပံဳးၿပံဳးပါပဲ"ဟာဗ်ာဦးေလးကလဲ"ဆိုၿပီး ရယ္ေမာေနတာေပါ့။
ေနာက္တစ္ေယာက္က ဦးတင္ေငြတဲ့ Audio အပိုင္းကို ကိုင္ရတယ္။
အထူးသျဖင့္ မဂၤလာေဟာ(Mingalar Hall) မွာ ညဖက္ Culture Show အစီအစဥ္ကို အသံပိုင္း၊ မီးပိုင္း ကိုင္ရတာပါ။
သူမလာတဲ့ေန႔ေတြဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႀကံဳသလို သြားကိုင္ေပးရတာပါပဲ။ အဲဒီပြဲက ဇာတ္မင္းသားႀကီး ဦးဖိုးစိန္သမီ
ေဒၚေအမီျမင့္ျမင့္စိန္ ဦးစီးတာပါ။ ကန္ထရိုက္ထင္တာပဲ။ အဲဒီတုန္းက သီးေလးသီးထဲက ပန္းသီးေတာင္ ရာမာယဏ
မွာဒႆဂီရိ ဘီလူးအၿမဲကလို႔ ဘီလူးလို႔ အမည္ေျပာင္ေပးထားေသးတာ။ ပြဲသိမ္းရင္ ေဒၚေအမီက မန္းေတာင္ရိပ္ခိုေတာ့တာပဲ။
ေဒၚေအမီမရွိရင္ ပန္းသီးက ဆိုရတယ္။ ဝင္းဦးအသံကို ဟန္လုပ္ဆိုလြန္းေတာ့ နားေထာင္ရခက္တယ္။
ထားပါေတာ့ ဦးတင္ေငြက အသက္ ၅၅ ေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္။ စကားေျပာရင္ အနည္းငယ္ ျမင့္ျမင့္ေလးေျပာတတ္တယ္။
ေလတပ္က ထြက္လာတယ္လို႔ေျပာတာပဲေလ။ ဟိုတယ္မွာက တစ္ေန႔ကို ထမင္းတစ္ႏွပ္ေကၽြးပါတယ္။
ဂ်ဴတီက ရွည္ရင္ ႏွစ္နပ္ေပါ့။ ထမင္းဟင္းကေတာ့ အေတာ္ညံ့ပါတယ္။ တီလာပီးယားငါးေၾကာ္လက္တစ္ဝါးေကာင္ေလာက္ကို
ႏွစ္ပိုင္း ပိုင္းၿပီး တစ္ေယာက္တစ္ပိုင္း၊ပဲဝါေလးဟင္းခ်ိဳနဲ႔ ေကၽြးတာမ်ိဳးေပါ့။ ဟိုတယ္ကလည္း စီးပြါးမေကာင္း၊ စီမံတဲ့သူကလည္း
ျဖစ္ၿပီးေရာေကၽြးတဲ့ပံုပါပဲ။ သူေဌးအာေဘာ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ေတြ႔ဖူးသမွ် သူေဌးထဲမွာ အညံ့ဆံုးပါပဲ။ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ေနာက္ႀကံဳမွဖြတာေပါ့။
တခါက ညေနပိုင္း Mess မွာ ထမင္းစားၾကေတာ့ သူကမီးဖိုခန္းထဲကို ဝင္သြားတယ္။
ၿပီးေတာ့ ဆီပုံးႀကီး ယူၿပီး ထမင္းထဲ ေလာင္းထည့္တယ္။ ပါးစပ္ကလည္းေျပာေသးတယ္ "ဦးေလးတို႔က ဟင္းမေကာင္းရင္ အနည္းဆံုး
ဆီေလး ဆမ္းစားရမွကြ"တဲ့ ။ သူက ဟိုတယ္က ဒါရိုက္တာႀကီးလူဆိုေတာ့ ပိုင္တာကိုး...ေျပာအားရွိတာေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ ထမင္းကို နယ္ဖတ္စားရင္းနဲ႔ သူ႔ပါးစပ္က
အျမွဳပ္ေတြထြက္လာတယ္။ သူလည္းနဲနဲေၾကာင္သြားတယ္။" ဘယ္လိုအရသာႀကီးလဲကြ" တဲ့။ ေနာက္မွ သူက "ဟာ ဆပ္ျပာဆီေတြကြာ"တဲ့ ။
ဆီပံုးနဲ႔ ပန္းကန္ေဆး ဆပ္ျပာအဆီပံုးကို မွားၿပီး တြယ္လာတာေလ။ က်န္တဲ့လူေတြ ရယ္လိုက္ၾကတာ။
(ဆက္ပါအံုးမည္)

Thursday, August 2, 2012

သီလေစာင့္တဲ့ ငါးေၾကာ္

မေသာက္ရရင္ သီလေစာင့့္တယ္...ကိုး..ေက်ာင္းဒကာ..(အပ်ိဳေတာ္နတ္ခ်င္းမွ)

ဆီမီးငယ္တဲ့ ထိန္ထိန္..
အိုင္မင္းေရၾကည္က
ၾကာငါးမည္ ငံုအာစြင့္တယ္..
ဖူးပြင့္ခါခ်ိန္...။
အသဝနီ ယွဥ္ကာခ်ဥ္းပါလို ့..
လင္းလာတဲ ့ ေငြတာရိန္ရယ္..
ၿပာမိန္လွ်က္ ၿမဴေၿခဆိုင္း..။
ဂါရေဝ
သကၠစၥံ ပဏာေမၿဖင့္..
သဒၶါေခၽြ ကန္ေတာ့ပြဲကိုလ..
မစဲေပါင္ ကုသိုလ္ကိုႏွဳိးၾကတယ္...
မ်ိဳးၿမန္မာ့တိုင္း....။
(ေမာင္ထင္၏ ၿမန္မာဆယ့္ႏွစ္လ အေၾကာင္း..မွ)
သိဃၤပူရေရာက္..အကၽြန္ငေက်ာ္...အရိမဒၵနပူရအလြမ္းတို ့ၿဖင့္ဤစာလႊာကိုေရးရေခ်တမံု ့..
ရာသီကား..တုလ(တူ)ရာသီတည္း..
နကၡတ္ကား..ေရဝတီ၊အသဝနီ၊ဘရဏီနကၡတ္တို ့စန္းယွဥ္သတည္း..
ကာလအေခၚသီတင္းကၽြတ္..
ေရွးအေခၚသန္တူ(သႏ ၱဴ)လတည္း...
သန္ကား ေကာက္ပင္အနက္ေဟာ၏..တူကား..ထူၿခင္းေထာင္ၿခင္းအနက္ေဟာ၏
ေကာင္ပင္မ်ားထူေသာ..ေထာင္ေသာ..ထြက္ေပၚလာေသာလဟုဆိုေခ်တမံု ့..
ေလွသင္းအတြင္းဝန္မင္းက သန္ကား ဝသႏ ၱ(မိုးရာသီ)ေကာက္၏..တူ ကား တူရာသီ ေကာက္၏..
ဝသႏ ၱဥတု..တူရာသီဟူလို...
အင္းဝေခတ္က..သတင္းကၽြတ္ဟုေခၚၾကကုန္၏..
သတင္းသီလ ေဆာက္တည္ေနရာမွကၽြတ္သည္..ဝါကၽြတ္သည္..ဆိုရခ်ိမ့္..
အဖအမိတို ့ကိုလြမ္းတမ္းတေစေသာ..ကာလဟုဆိုေသာ္ လြန္မည္မထင္..
မိေဝးဖေဝးေသာ အတို ့ကၽြန္တို ့..ရင္ထဲ..ယခင္က ကန္ေတာ့ရေကာင္းမွန္းမသိခဲ့ေသာ
အမိအဖတို ့ကိုၿပင္းၿပစြာ..ရိုးက်ိဳးရွိခိုး ကန္ေတာ့လိုသည္မွာ..အဘယ္အခါကမွႏွင့္မတူ..
အဖသည္ သည္ကား...အနိစၥခႏၶာေရြ ့ေလၿပီး..ၿဖစ္၍..အမိသည္ကိုသာ
တမ္းတရေလၿပီ...
အတို ့ရွင္..ဗုဒၶကား..မယ္ေတာ္ၿဖစ္ခဲ့ေခ်ေသာသႏ ၱဳႆီတ နတ္သားအား
တရားအၿမိဳက္ေဆးတိုက္ေကၽြးအၿပီး..တာဝတိန္သာမွ..သကၤႆနဂိုရ္ၿပည္သို ့ဆင္းသက္ေတာ္မူေလ၏..
အတို ့ကၽြန္ကား..ေမြးေက်းဇူးမဆပ္နိဳင္ေသး..
ေကၽြးေက်းဇူးကားတတ္နိဳင္သမွ်ဆပ္ေနဆဲတည္း..
သူၾကီးငမင္း..အသို ့နည္း...ဤေန ့ထူးကာလ အဘိဓမၼာေန ့သမယ၌ မိဘေက်းဇူးဆပ္ေသာ္ မသင့္ေလာ...
ငတီငယ္ရို ့..ငေဆြရို ့..ငဆန္းရို ့ ..ငကိုရို ့...အိုအစဒလ အမွဴးၿပဳေသာ....
အိုပန္းခက္..အိုရုပါရွင္..အိုေကေက..အိုပြင့္..အိုသနဘမ..အိုသင္တိုင္းဝါရွင္..ႏွင့္.အမည္နာမ မရင္းကုန္ေသာ..
ညီအစ္ကို..ႏွမ အစ္မသားခ်င္းရို ့..တတ္စြမ္းကုန္ေသာ..ေကာင္းမွဳၿဖင့္..ေက်းဇူးဆပ္ေသာ္မေကာင္းေလာ..
အကၽြန္သည္သား..ဤေန ့သည္ကား...ရက္ထူးၿဖစ္သၿဖင့္..ဥပုသ္သီတင္း ေစာင့္ထိန္းေခ်ၿပီ..
ေသတင္းကုပ္ကိုေယာင္လို ့ပင္စိတ္မကူးေခ်....
အကၽြန္၏ေကာင္းမွဳအား..အမွ်ေပးေဝပါ၏...
ရၾကေစေသာဝ္...
သီလေဆာက္တည္ရသည္ကား..မလြယ္လွေခ်...
စကၡံဳေၿဒကိုေစာင့္ရ၏...ေစာင့္ကာမွ..သိဃၤပူရသူတို ့အလွကိုၿမင္ရေခ်၏..
ၿမင္သည္ကိုၿမင္၏ဟုမွတ္....မွတ္ေနေသာခဏ၌ေကအက္ဖ္စီ(KFC)က ၾကက္ေၾကာ္အနံ ့ရ၏..
ေန ့လြဲညစာမစားရန္ေစာင့္ထိန္းၿပီးၿဖစ္၍...ဤအာရံုတခါးကိုပိတ္..စိတ္ကိုၿငိမ္ေအာင္ထား....ထား...ထား.
.."Wo..Wo..Wo..sad movie always make me cry..."..အလိုငါ ေတးခ်င္းညည္းမိေနပါေရာလား..
ဤသူငယ္မ Boney..M..ခဏေနအံုး..ေနာက္မွအားရေအာင္ဟဲမည္...
ရွစ္ပါးသီလ..ရွစ္ပါးသီလ..လံုေအာင္ထိန္း..တစ္ရက္တည္းကြဲ ့..အမ်ားႀကီးမဟုတ္ဘူး..
ဒီအတိုင္းမၿဖစ္ေခ်ၿပီ...အာနာပါဏ ကူမွၿဖစ္ေခ်မည္..
ရတနာ သံုးပါး...ကန္ေတာ့...
ေမ ့ေနၿပီၿဖစ္ေသာ..ရွစ္ပါးသီလၿပန္ရြတ္ၾကည့္..စ..လယ္..ဆံုး..သံုးပါး...မၿပည့္စံုေခ်...ခက္ေခ်တမံု ့..
ထား..ေတာ့..ၿပီးၿပီ...တင္ပလႅင္ေခြထိုင္..
အာရံုေၿခာက္ပါး..ငါးပါးလားမသိ..တံခါး..ေၿခာက္ေပါက္..ငါးေပါက္မသဲကြဲေပမင့္..
အာရံုကိုႏွာသီးဝမွာကပ္..ထြက္ေလဝင္ေလ..ရႈ....
ဝင္တယ္ထြက္တယ္..ဝင္တယ္ထြက္တယ္..ထြက္တယ္..ထြက္တယ္..ထြက္တယ္..အကုန္အက်မ်ားတယ္..
ေခၽြတာမွၿဖစ္မယ္..ရည္မွန္းခ်က္မၿပည့္နိုင္ေသး..ဆယ္ႏွစ္လား..ဆယ့္ငါးႏွစ္လားမသိရုန္းရအံုးမယ္..
ဟယ္လြတ္သြားၿပီ..ၿပန္စု..ၿပန္စု..ဝင္တယ္..ထြက္တယ္..ပိန္တယ္..ေဖါင္းတယ္..ပိန္တယ္..ေဖါင္းတယ္..ေဖါင္းတယ္..ေဖါင္းေဖါင္းေနတယ္
ငါခဏခဏေဖါင္းေနတယ္..အနီကဒ္ေတြလားအဝါကဒ္ေတြလားမသိရေတာ့မယ္..
ေမာင္လူေအးရဲ ့1818 ကဒ္ အလကားရရင္ေကာင္းမယ္..ဟယ္..ငါဘာေတြေလွ်ာက္ေတြးေနပါလိမ့္..
တရားဆက္မွတ္..ဆက္မွတ္..အေဟာဝတ..ခ်မ္းသာေလစြ..
တရားေတာ္..တရာေတာ္..တရားေတာ္၏ေက်းဇူးေပ..ခေလာ...ခေလာ..ခေလာ..Z..Z..Z.Z.Z.Z.ZZZZZZZ..
...
..
က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ..အဟီး..
(ေမာင္ထင္၏ ၿမန္မာဆယ့္ႏွစ္လအေၾကာင္း..မွ..အခ်က္အလက္မ်ားယူပါသည္..။)           
(၀၃။၁၀။၂၀၀၉ ေန႔ကwww.pyaygti.net မွာ တို႔ေတာ့မယ္တဲ့ဆိတ္ေတာ့မယ္(၄) အျဖစ္တင္ခဲ့ပါတယ္)