အရွင္ဆႏၵာဓိက(ေရႊပါရမီေတာရ) ၁၆။၁၂။၂၀၁၂ စကၤာပူ

ဂဏန္းခ်စ္သူ

ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ.. ဂဏန္းေတြကို ခ်စ္တတ္တာပါ။
ေဘးတိုက္သြားတဲ့ ကဏန္း မဟုတ္ဘူး ဆရာ..။
ဟုတ္တယ္..ဟုတ္တယ္... အေရအတြက္ ဂဏန္းေတြကိုေျပာတာဆရာ...။
ဘယ္အခ်ိန္က စလဲဆိုေတာ့..ကာ... ေက်ာင္းစေနကတည္းကပဲ..။
သူငယ္တန္းမွာ သင္ရတာက
၁၊၂ ...စာကိုခ်စ္
၃၊၄...မသိတာေမး
၅၊၆... ႏွစ္ခ်င္းေပါက္
၇၊၈...တပည့္သစ္
၉၊၁၀ ... ႀကိဳးစားမယ္..ဆိုတာေလ..။
ဟုတ္ကဲ့ မွတ္မိပါေသးတယ္ဆရာ။
ေရာင္စံုေဘာလံုး၊ေရာင္စံုေဘာလံုး..တစ္လံုးငါးျပား..တစ္လံုးငါးျပား ဆိုတာအရမ္းသေဘာက်တာ ဆရာရဲ့..။
၁ တန္းေရာက္ေတာ့ အေပါင္းအႏွဳတ္ စသင္တယ္ဆရာ..ဟုတ္ကဲ့..။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းက တစ္တန္း ဆရာမက မႏွဳတ္ေလာက္ ၁၀ ေခ်း မသင္ဘူး ခင္ဗ်..။
ကိုးမႏွဳတ္ေလာက္ တစ္လာတဲ့..ရွစ္မႏွဳတ္ေလာက္ ႏွစ္လာတဲ့..။
ေအာ္လြယ္ပါတယ္ ဆရာရဲ့.. ဆိုပါစို႔.. ၂၄ ထဲက ၆ ႏွဳတ္မယ္ဆိုပါေတာ့..
ေလးထဲက ေျခာက္ မႏွဳတ္ေလာက္ ၁၀ေခ်း ဆယ့္ေလး..ဆယ့္ေလးထဲက ေျခာက္ႏွဳတ္..ရွစ္က်န္ အဲလို က ပံုမွန္မလား....။
သူသင္တာက ေလးထဲက ေျခာက္မႏွဳတ္ေလာက္ ေလးလာ..ေလးက ေျခာက္အတြက္ ဆယ္ျဖည့္ကိန္းကိုး..
ေလးအေပါင္းေလး...ရွစ္တဲ့..ၿပီးေတာ့ ေရွ႕တစ္တိုး.. ဆိုေတာ့ ႏွစ္ေအာက္မွာ တစ္ေရာက္သြားမယ္..
ႏွဳတ္လိုက္ေတာ့ တစ္...ဆိုေတာ့ တစ္ဆယ့္ရွစ္ေပါ့..မဟုတ္ဘူးလား..။ႏွစ္တန္းေရာက္ေတာ့ အလီေတြ က်က္ရတယ္...
ကၽြန္ေတာ္က မက်က္ခ်င္ဘူး..ပ်င္းတယ္... အခန္းထဲမွာစာေမးရင္ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ေပါင္းေနလိုက္တာပဲ..
ေပါင္းတာက ဆျပန္တိုးေပါင္းေတာ့ ဆရာမ က မရိတ္မိဘူး..။
အလီက ထပ္ခါ ထပ္ခါ ေပါင္းေနတာပဲေလ.. အေပါင္းရဲ့ အင္တီ ဂေရးရွင္းေပါ့ဆရာ..
အစားက အႏွဳတ္ရဲ့ ဒစ္ဖရန္ရွီေရးရွင္း ဆိုေပမယ့္ အေျမွာက္ေလာက္မလြယ္ဘူးဆရာ..။
ေလးတန္းေလာက္ေရာက္ေတာ့ တြက္တာခ်က္တာ အေတာ္ျမန္ေနၿပီသခ်ၤာ အမွတ္ ၉၀ ေအာက္ဘယ္ေတာ့မွ မေရာက္ဘူး..
၅တန္းေရာက္ေတာ့ သခ်ၤာဆရာမက နဲနဲ ၾကပ္တယ္လြယ္တာကို ခက္ေအာင္ သင္သလိုမ်ိဳးပဲ..ေသခ်ာတာက သူ႔ေစတနာပါ..။မွတ္မိေနေအာင္ လုပ္ထားတာ.... ကိုယ္က ဂလန္႕ေကာင္ဆိုေတာ့ မမွတ္မိဘူး..
ေျခာက္တန္းေရာက္မွ အရိုက္ခံရတယ္...ဆရာမက တိက်ဝင္ပိုင္းေမးတာ မသိလို႔ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူး.. တစ္တန္းလံုး.. ခံုေပၚအလွ်ားထိုး ေမွာက္ေပးရတာ ေက်ာင္းသူေတြ ေရာ၊ ေက်ာင္းသားေတြ ေရာ အရိုက္ခံရတာ..
ရွက္တာေပါ့ ဆရာရယ္..။တိက်ဝင္ပိုင္းဆိုတာ တကယ္ေတာ့ လြယ္လြယ္ေလးဆရာ...
ပိုင္းေဝ numerator ကတစ္ျဖစ္ရင္တိက်ဝင္ပိုင္းလို႔ ေခၚတာပဲ..။
ပိုင္းေျခ denominator ဘာျဖစ္ျဖစ္..ဇီးရိုးမျဖစ္ရဘူး..ဒႆမကိန္း မျဖစ္ရဘူးတဲ့။
မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းလို႔ မွတ္မိတာ မဟုတ္ေလာက္ဘူး..။ အထိနာလို႔ မွတ္မိတာ..ဆရာ။
ဘယ္သန္ လြဲရိုက္တာ ခံရတာ အေတာ္ျပင္းတာ..။
ေျခာက္တန္းဆိုေတာ့ ေကာင္မေလးေတြ ရွက္မွာေပါ့ဆရာရယ္..ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ရွက္လို႔ အခုထိ မွတ္မိတာ..။
ဆရာမကလား အပ်ိဳႀကီးပါ.. ေဘာလီေဘာ စမတ္ရွာေလ..အီေနေအာင္ခံရတာေပါ့။
၇တန္းေရာက္ေတာ့ ဆရာေတြကို ေမးမိတယ္ ဘာလို ႔သခ်ၤာေတြ သင္ေနရတာလဲလို႔..
ေအေတြ ေရာ ဘီေတြ ေရာပါလာၿပီေလ.. ဘာေတြ လဲေပါ့ မရႈပ္တာ ရႈပ္ေအာင္လုပ္ေနတယ္ပဲ ထင္ခဲ့တာေလ။
တကယ္ေျပာတာဆရာ..ပိုက္သာဂိုးရ အဲ..အဲဒီတုန္းက ပိုက္သာဂိုးရပ္စ္ လို႔ အသံမထြက္တတ္ေသးဘူးဆရာ..။
အဲဒီ ပိုက္သာဂိုးရ က အလုပ္မရွိ အလုပ္ရွာ ထပ္ကိန္းေတြ ေတြးတယ္ေပါ့ေလ..။
မျမင္တတ္ေတာ့ မသိဘူးေပါ့..ဆရာအခ်ိဳ႕မွာလည္းျမင္ေအာင္ ေျပာမျပႏိုင္ၾကဘူးေလ..။
အျပစ္ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူးဆရာ.. အရွိတရားကို ေျပာတာပါ။
ရွစ္တန္းေလာက္ေရာက္ေတာ့ သခ်ၤာ ျပန္ေတာ္လာတယ္..။
ဘုန္းႀကီးလူထြက္ေတြ နဲ႔ ကလည္း တစ္ဒုကၡပါဆရာရယ္
ေနာဧက ေနာ..ေဒြးဧက ေဒြး နဲ႔ အတြက္အခ်က္ ေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းေျပးတယ္လာလုပ္ခ်င္ေသးတယ္။
ကိုးတစ္လီကိုး...ႏွစ္တစ္လီ ႏွစ္ ေပါ့... ပါဠိလို သင္ရိုးေပါ့...
ဗုဒၶဘာသာဝင္ပါဆရာ .. ဟုတ္ကဲ့ ဘာသာေရး သက္ဝင္ယံုၾကည္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က အရာရာတိုင္း လက္လြတ္စပယ္ မယံုဘူးဆရာ..။
ငယ္ငယ္ကၾကားဖူးတယ္လွည္းဝင္ရိုးသံတညံညံ ပုဂံဘုရားေပါင္း တဲ့၄၄၄၆၇၃၃ ဆူရွိသတဲ့..
ေနာက္ၿပီး ေရႊလသာဝါဝါဝင္း ဘုရားေရခ်ိဳးဆင္းတဲ့၄၄၆၄၄၄ ဆူ ေရထဲေမ်ာသြားခဲ့သတဲ့..
မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆရာ လွည္းဝင္ရိုးသံ ဆိုၿပီး ၄၄၄၆ ဆူဆိုရင္ လက္ခံစရာရွိပါတယ္။
၄၄၆ ဆူ ေရတိုက္စားသြားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ အေတာ္မ်ားေနၿပီ..။
အခုလက္ရွိ ၂၂၃၀ ဆူဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြ သိပ္ ကားၾကတယ္ဆရာ...စကားဆိုေတာ့ စရာေန ကားလိုက္လာတာေပါ့....ေခတ္သစ္ အယူအဆနဲ႔ ဝိေရာဓိေတြ ရွိေနပါတယ္..
ဥပမာလား..ရွိတာေပါ့... ဘာတဲ့ လက္သစ္ေတာင္တာ ယူဇနာေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္တဲ့ျမင့္မိုရ္ေတာင္က
ယူဇနာ ၈၄၀၀၀ ဆိုေတာ့ ၁၃ မိုင္ႏွဳန္းနဲ႔ေျမွာက္ရင္ မိုင္၁သန္းေက်ာ္ေက်ာ္ပဲ ျမင့္မွာေပါ့
ေနာက္ ယုဂန္ ေတာင္ဖ်ားက ေနထြက္တယ္ဆိုရင္ မိုင္ ၅ သိန္းေလာက္အျမင့္ကေနထြက္လာမွာေပါ့..
ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေတာင္ကၽြန္းမွာေနတယ္ေလ.. ဒါဆိုရင္ ေနက အတြင္းပါတ္အရ ေနက ေျမာက္ဘက္ယိမ္းမွာေပါ့..
တကယ္က ေတာင္ဘက္မွာေနရွိတာ..ခင္ဗ်ာ အျပင္ကပါတ္တာ.. မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆရာ..
အျပင္ကပါတ္ရင္ ေနကို ၁၈၀ ဒီကရီ ေက်ာ္ေအာင္ ေတြ႕ရမွာေပါ့။
အခုအေနအထားရ အျပင္ကေရာ အတြင္းကေရာ မပါတ္ဘူးဆရာ.. ဟုတ္ကဲ့..လက္ရွိ သိပၸံ အျမင္ကို လက္ခံပါတယ္။
ေနနဲ႔ ကမာၻ မိုင္ေပါင္း ၉၃ သန္းနီးပါးေဝးပါတယ္ဆရာ.. အလင္းအလွ်င္ VELOCITY ဗီြ မဟုတ္ဘူးဆရာ။
C အေနနဲ႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ ယူနီဗာဆယ္ ဖိစစ္ ကြန္းစတန္႔ပါ ဆရာ..ဆရာသိပါတယ္။
တစ္စကၠန္႔ကို ကီလိုမီတာ ၃သိန္းေျပးပါတယ္ဆရာ..ေနကေန ကမာၻကိုေရာက္ဖို႔ ရွစ္မိနစ္စကၠန္႔ႏွစ္ဆယ္ၾကာပါတယ္ဆရာ..
ဟုတ္ကဲ့..ဒါေၾကာင့္ ေနထြက္လာရင္ေနလံုးျမင္ၿပီး ရွစ္မိနစ္ေက်ာ္ ၾကာမွ အလင္းေရာက္လာတာေပါ့ဆရာ..။
ကီလိုမီတာ သံုးသိန္းကို အခါ၅၀၀ ေျမွာက္ရင္ ကီလိုမီတာ၁၅၀သန္း ..မိုင္ ၉၃ သန္းေလာက္ ေဝးတာနဲ႔ကိုက္တယ္ဆရာ..
ဟုတ္ကဲ့ မတူဘူးဆရာ.. Mathematics က သီအိုရီ ဆန္တဲ့ အကၡရာ သခ်ၤာမ်ိဳးဆရာ..Arithmetic က ဂဏန္းသခ်ၤာပဲ...
ကၽြန္ေတာ္က ဂဏန္းေတြ ကိုပိုခ်စ္တာဆရာ..Numerology လိုမ်ိဳး ကို သေဘာက်တယ္..
ကၽြန္ေတာ္က ၂ တို႔ ၄တ႔ို ၆ တို႔ကို သေဘာက်တယ္..၂ ကကၽြန္ေတာ့္ ကိုယ္ပိုင္ဂဏန္းေပါ့...
တနလၤာသားေလ...ဟုတ္ကဲ့.. ေမြးတာက ၁၁ ရက္ေန႔ ၂ပဲဆရာ..
လကိုကိုယ္စားျပဳတာ ဟုတ္ပါတယ္ဆရာ.. လူနာ့တစ္ ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ဆရာ..တိုက္ဆိုင္တာပါ..
မိန္းမ ရဲ့ နာမည္ကိုက လမင္းလို႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္ဆရာ..ဟုတ္.. ေသာၾကာသမီးပါ..
၆ ဂဏန္းအက်ိဳးေပးတယ္ဆရာ.. စာေမးပြဲေတြ မွာ ခံုနံပါတ္ထဲ ၆ ဂဏန္းပါရင္ အလြယ္တကူေအာင္တယ္ဆရာ..
ဂဏန္းေတြက လူေတြကိုစိုးမိုးတာ ယံုသင့္တာေပါ့ဆရာ..
နာမည္ေတြမွာ ဂဏန္းေတြ စိုးမိုးေနတယ္ဆရာ....အဂၤလိပ္လိုပဲေပါ့..
ဂ်ဴးေတြရိုးရာေပါ့ ဂဲမာထရစ္ကာ ေခၚတာေပါ့......
ဒီလိုေလဆရာ..
1 = a, j, s,
2 = b, k, t,
3 = c, l, u,
4 = d, m, v,
5 = e, n, w,
6 = f, o, x,
7 = g, p, y,
8 = h, q, z,
9 = i, r,
အဲဒီအစဥ္ အတိုင္းတြက္ရတယ္
ဥပမာ ငါးေၾကာ္ ဆိုပါေတာ့..Ngar Gyaw=5+7+1+9+7+7+1+5=4+2=6 ေပါ့...
လြယ္ခ်င္ရင္ ကိုးေတြ ဖယ္ထုတ္ၿပီးေပါင္း ျမန္တာေပါ့..၇ သံုးလံုး နဲ႔ ၅ ရယ္၁ ရယ္ကို ကိုးသံုးလံုးအျဖစ္ဖယ္ထား..ကိုးကိုလည္းဖယ္လိုက္ေတာ့ ..၁ရယ္၅ ရယ္ပဲက်န္မယ္ ေပါင္းေတာ့ ၆ ေပါ့...
ဂဏန္းအလိုက္ ေဟာကိန္းေတြ ရွိပါတယ္ဆရာ..
အတိတ္ တေဘာင္ဆိုတာလည္း လက္ခံရတာေပါ့ .. ဆက္စပ္ေနတာကိုး..
ဂငယ္သံုးခု ဥသွ်စ္ထုဆိုတာကို ၈ သံုးလံုးထပ္ရင္ ဆိုတဲ့သေဘာေပါ့ဆရာ..
ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၈၈၈ ခုႏွစ္မွာ ဂငယ္သံုးခု ဥသွ်စ္ထု ဆိုတဲ့ တေဘာင္ ေပၚၿပီး အင္း၀ျပည္ႀကီး ပ်က္စီးခဲ့ရဖူးတယ္
အဲဒီအယူအဆက ၁၉၈၈ ခုမွာ ၈ေလးလံုးဆံုတာနဲ႔ ႀကံဳႀကိဳက္ေတာ့ တစ္တိုင္းတစ္ျပည္လံုး..ပြက္ေလာညံေနတာပဲေလ...ဆရာသိတာပဲကိုးေလးလံုးက နဝင္းထပ္တယ္ဆရာ အခိုက္မရွိဘူး..
အခုညဖက္ အိပ္မေပ်ာ္တာက ၁၂ ဂဏန္းေတြ ေၾကာင့္ဆရာ..
၁၂ရက္ ၁၂လ ၁၂ ခု၁၂ နာရီ ၁၂မိနစ္၁၂ စကၠန္႔သိပ္အေရးႀကီးတယ္ဆရာ..
အသံသေဘာအရကိုက ဆဲ့နစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ မႀကိဳက္ဘူးဆရာ..
ၿပီးေတာ့ မာယာ ျပကၡဒိန္မွာ ၂၁ ရက္ ၁၂လ ၂၀၁၂ ခုထိပဲ ရွိတယ္ဆရာ..
ကမာၻ ပ်က္ေတာ့မွာ ဆရာရဲ့... ဥကၠာပ်ံႀကီးေတြကမာၻဆီ ဦးတည္လာေနတယ္တဲ့ ဆရာ..
ဒီ၁၂ ဂဏန္း ေၾကာက္စရာသိပ္ေကာင္းတယ္... ဟုတ္တယ္ ဂဏန္းေတြ..
ဂဏန္းေတြက ဖန္ဆင္းတာ..ဆရာေဘးဖယ္..ေဘးဖယ္..
ေဟာသည္မွာလာၿပီ..ဥကၠာပ်ံေတြ...ဂဏန္းေတြ..ဂဏန္းဆရာ..ဆရာ ဂဏန္း..အိုပါးဂဏန္း..
.အို႔..အို႔..အို႔ပါး..ဂဏန္းစတိုင္..အိုးပါး..ဂဏန္းစတိုင္း..အိုး..ဆက္ဆီေလးေဟ့...
ဆက္ဆီေလး...............
ဆက္ဆီ....ေလး..
အိုးပါး..ဂဏန္း.............
....... ...................
........။

ရြာမွာတုန္းက လုပ္ငန္းေဖၚေတြ

ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတုန္းက အင္မတန္ ရယ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့

လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ေတြရွိခဲ့ဖူးတယ္..။

အဲဒီအထဲက အခ်ိဳ႕ကို ထုတ္ႏွဳတ္ေဖၚျပသြားပါမယ္။

၂၀၀၁ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၁၅ ရက္ေန႔ကစၿပီး ကန္ေတာ္ႀကီးပဲေလ့စ္ဟိုတယ္မွာ တကၠနစ္ရွင္

ရာထူးနဲ႔ Maintenance ျပင္/ထိန္းဌာနမွာ အလုပ္စဝင္ခဲ့ပါတယ္။

ေရာက္စကေတာ့ ဟိုတယ္က ခန္႔ခန္႔ညားညားပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ၿပီး ၃ ႏွစ္ေလာက္ရွိေတာ့

အားလံုး ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာေတြ ျဖစ္ကုန္တာပါပဲ။

ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္မဟုတ္ပါ ျဖစ္သင့္တာျဖစ္တယ္လို႔ပဲထင္ပါတယ္...။

ေရာက္စက အင္ဂ်င္နီယာခ်ဳပ္က ထိုင္းလူမ်ိဳး..ခြန္ခ်လတ္(Chairat)တဲ့..

ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ခ်ိဳင္းရတ္လို႔ အသံထြက္မွာပါ...ဒါေပမယ့္သူကိုယ္တိုင္က

ခ်လတ္ဆိုေတာ့လည္း လတ္လိုက္တာေပါ့...။

လူေပ်ာ္ႀကီးပါပဲ...ကိုယ္နဲ႔ ေတာ့ သိပ္ ပဏာမစားပါဘူး။

ကိုယ္ကလည္း ခြသမားဆိုေတာ့ သိပ္ေရာေရာေႏွာေႏွာမေနတတ္တာလည္းပါမွာေပါ့။

တစ္ခါတစ္ေလ စိုင္းထီးဆိုင္သီခ်င္းကို ဂစ္တာေခါက္ၿပီး ဟဲခ်င္..ဟဲေနတာ။

တစ္ပုဒ္ပဲ ဆိုတာပါ.."ဟိုတုန္းကမေတြ႔ခဲ့ရင္ ကိုယ္တို႔ဇာတ္လမ္းေလးဟာေလ တစ္မ်ိဳးျဖစ္လိမ့္မယ္"

ဆိုတာပဲ မွတ္မိတယ္။ အဲဒီနားပဲ ပီပံုရပါတယ္။ျမန္မာစကားကိုေတာ့ ေလ့လာတယ္။

ေတာ္ေတာ္လည္း နားလည္လာတယ္။ နားမလည္ရင္ ေကာင္မေလးေတြဆီမွာသြားေမးတာပဲ။

ဇေလးကလည္းရွိတာကိုး..။ တိုင္းရင္းသားအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို ယူထားတယ္ထင္ပါတယ္။

တရားဝင္လည္းဟုတ္ပံုမရပါဘူး... ထားပါေတာ့ေလ..လူတြင္ပါလို႔ႏြား က်ားကိုက္တယ္ လို႔မွတ္ရမွာပဲ။

သူနဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီး ရယ္စရာေလးေတြမွတ္မိေနတာ ေဖါက္သည္ခ်ရတာေပါ့။

တစ္ရက္ညေနပိုင္း ျပင္ထိန္းခန္း(ထရန္စေဖာ္မာခန္း)ထဲမွာ တကၠနစ္ရွင္ေတြ စားပြဲေပၚ

မွာ ေရေႏြးခြက္ေလးေတြတင္ေသာက္ ေနၾကပါတယ္။ ခြက္ကေတာ့ ရရာ ဖန္ခြက္ေပါ့။

သူကရုတ္တရက္ဝင္လာတယ္။ မင္းတို႔ ဝီစကီေသာက္ေနတာလားေမးတယ္။

ေျဖတဲ့သူက ေရေႏြးေသာက္ေနတာလို႔ ျမန္မာလိုေျဖလိုက္တယ္။

သူၾကားတာက ယဥ္ေထြးေသာက္ေနတာလို႕ ၾကားတယ္။

အဲဒါနဲ႔ ကိုယဥ္ေထြးကို ေခၚႀကိမ္းတာေပါ့။ ကိုယဥ္ေထြးက ရွမ္းဆိုေတာ့ အဘိုးႀကီးက

ယိုးဒယားလို ေဟာက္တာေပါ့။ ဟိုကလည္း အရက္မွမေသာက္တဲ့သူ။

စိတ္ကလည္းဆတ္ေတာ့ ျပန္ေျပာတာေပါ့။ ဘယ္သူေျပာလည္းဆိုေတာ့ ေျဖတဲ့သူကို ညႊန္းလိုက္ေတာ့။

ေျဖတဲ့သူကို စိတ္ဆိုးတႀကီးေျပာတာေပါ့.. ေျဖတဲ့သူကလည္း သူမေျပာပါဘူးျငင္းတာေပါ့။

ေနာက္မွ သေဘာေပါက္ၿပီး ရယ္လိုက္ၾကတာ..။

ျမန္မာစကားက သင္ယူရတာခက္ပါတယ္..ဘန္းစကားမ်ားတာကိုး။

တစ္ေန႔ အဘိုးႀကီးနဲ႔ Welder နဲ႔ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ျငင္းေနတာ။

ၾကာေတာ့ Welder က ညစ္လာၿပီး...ျမန္မာလို "အဘိုးႀကီးက ..ေဂါက္ေနၿပီ"လို႔ ေျပာလိုက္တာ။

အဘိုးႀကီးက မသိမသာေလး လစ္ထြက္လာၿပီး၊ Reception မွာသြားေမးတယ္။

အဘိုးႀကီးဆိုတာဘာလဲ၊ ေဂါက္တယ္ဆိုတာဘာလဲေပါ့။ ေကာင္မေလးေတြက အဘိုးႀကီးဆိုတာ Old man၊

ေဂါက္တယ္ဆိုတာ Crazy ဆိုၿပီး ရွင္းျပတာေပါ့..။ အဘိုးႀကီးခ်က္ခ်င္းျပန္လာတယ္။

Welder ကို "You ... I မေဂါက္ဖူး...။ You ေဂါက္တာ..You ေဂါက္တာ" ဆိုၿပီး ျမန္မာလို

တစ္ဝက္၊ အဂၤလိပ္လိုတစ္ဝက္ ျပန္ရန္ေတြ႕သတဲ့.. Welderသမားက

ေနာက္ေန႕မွအားလံုးကို ေျပာရင္းရယ္လိုက္တာ။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွ အာဃာတ မထားရွာဘူး။

ျမန္မာစကားမွာ အ၊အာ၊အား-အို႔၊အို၊အိုး ဆိုတဲ့ အသံထြက္ကို သူတို႔ အသံထြက္ရခက္ပံုရပါတယ္။

တစ္ေန႔ Function ပြဲအႀကီးတစ္ခုအတြက္ ျပင္ဆင္ေနခ်ိန္မွာ အင္ဂ်င္နီယာဌာနက အသံပိုင္း၊မီးပိုင္း၊အထူးျပဳလုပ္ခ်က္ေတြ

ေဆာင္ရြက္ရပါတယ္။ ဧည့္ခံပြဲအတြက္ လာျပင္ဆင္တဲ့ ဧည့္သည္ဘက္က ပရိတ္သတ္ကလည္း မနည္းဘူးေပါ့။

တာဝန္က်အင္ဂ်င္နီယာက တကၠနက္ရွင္ကို ပစၥည္းတစ္ခုယူခိုင္းလိုက္တယ္။ ယူမယ့္လူက ထြက္သြားမွ ယိုးဒယားႀကီးက မလိုေတာ့ေၾကာင္း

လွမ္းေျပာတယ္။ ဟိုကမၾကားေတာ့ ဆက္သြားတယ္။သူက အသံပိုင္းက မိုက္ကရိုဖုန္းယူၿပီး ျမန္မာလို ထေအာ္တယ္။

"မလိုဘူး၊ မလိုဘူး"ေပါ့။ ခက္တာက အသံထြက္မွာ ဝစၥႏွစ္လံုးေပါက္သံက ပါေနေတာ့ အကုန္ဝိုင္းရယ္ၾကတာေပါ့။

ကၽြန္ေတာ္အဲဒီမွာအလုပ္လုပ္တုန္းက လွ်ပ္စစ္ပညာရွင္ ဦးထြန္းျမင့္ဆိုတာရွိတယ္။ အသက္ ၆၅ ႏွစ္ေလာက္ရွိမယ္။

သူက လည္း ရယ္ရႊန္းပတ္ရႊန္း အေတာ္ေျပာတာ။ သူနဲ႔ တဲြဖက္ ကိုလွေရႊကလည္း လွ်ပ္စစ္နဲ႔ ေလေအးစက္ အဓိကကိုင္တယ္။

တျခားစက္ေတြလည္း ျပင္ပါတယ္။ တစ္ေန႔ ဦးထြန္းျမင့္ကေျပာတယ္"ေဟ့ေကာင္ေတြ သတိထားၾကည့္ေနကြ၊

လွေရႊက စက္ျပင္တာ သာမင္ေညာင္ည မဟုတ္ဘူး။ အေရာင္၊အဆင္း၊အသံ၊အနံ႔၊အရသာနဲ႔ ျပည့္စံုတယ္ကြ"တဲ့

အဲေတာ့ ေဘးကေလွာ္ေပးရတာေပါ့။ 'ဟာ..ဟုတ္လားဦးေလး၊ ဘယ္လိုပါလိမ့္"ေပါ့။

အဲဒီေတာ့မွ"မင္းတို႔ေစာင့္ၾကည့္ေနကြ၊ လွေရႊ စက္တစ္ခုခုျပင္ရင္ ဝင္းကနဲ၊လက္ကနဲ ျမင္ခ်င္ျမင္ရမယ္။ မီးခိုးေလး

အူတက္လာတာျမင္ရင္ျမင္ရမယ္။ ဖုန္း၊ဒိုင္းလို႔ အသံၾကားရင္ၾကားရမယ္။ ေညွာ္နံ႔ေလးျဖစ္ျဖစ္ နံရတယ္ကြ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့

သူျပင္ေပးလိုက္တဲ့စက္ စမ္းဖို႔၊ ေပါင္မုန္႔ျဖစ္ျဖစ္၊ ၾကက္အူေခ်ာင္းျဖစ္ျဖစ္ေတာ့ ရေအာင္ယူလာေတာ့ အရသာပါျပည့္စံုသကြ"တဲ့။

ကိုလွေရႊကေတာ့ ၿပံဳးၿပံဳးပါပဲ"ဟာဗ်ာဦးေလးကလဲ"ဆိုၿပီး ရယ္ေမာေနတာေပါ့။

ေနာက္တစ္ေယာက္က ဦးတင္ေငြတဲ့ Audio အပိုင္းကို ကိုင္ရတယ္။

အထူးသျဖင့္ မဂၤလာေဟာ(Mingalar Hall) မွာ ညဖက္ Culture Show အစီအစဥ္ကို အသံပိုင္း၊ မီးပိုင္း ကိုင္ရတာပါ။

သူမလာတဲ့ေန႔ေတြဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႀကံဳသလို သြားကိုင္ေပးရတာပါပဲ။ အဲဒီပြဲက ဇာတ္မင္းသားႀကီး ဦးဖိုးစိန္သမီး

ေဒၚေအမီျမင့္ျမင့္စိန္ ဦးစီးတာပါ။ ကန္ထရိုက္ထင္တာပဲ။ အဲဒီတုန္းက သီးေလးသီးထဲက ပန္းသီးေတာင္ ရာမာယဏ

မွာဒႆဂီရိ ဘီလူးအၿမဲကလို႔ ဘီလူးလို႔ အမည္ေျပာင္ေပးထားေသးတာ။ ပြဲသိမ္းရင္ ေဒၚေအမီက မန္းေတာင္ရိပ္ခိုေတာ့တာပဲ။

ေဒၚေအမီမရွိရင္ ပန္းသီးက ဆိုရတယ္။ ဝင္းဦးအသံကို ဟန္လုပ္ဆိုလြန္းေတာ့ နားေထာင္ရခက္တယ္။

ထားပါေတာ့ ဦးတင္ေငြက အသက္ ၅၅ ေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္။ စကားေျပာရင္ အနည္းငယ္ ျမင့္ျမင့္ေလးေျပာတတ္တယ္။

ေလတပ္က ထြက္လာတယ္လို႔ေျပာတာပဲေလ။ ဟိုတယ္မွာက တစ္ေန႔ကို ထမင္းတစ္ႏွပ္ေကၽြးပါတယ္။

ဂ်ဴတီက ရွည္ရင္ ႏွစ္နပ္ေပါ့။ ထမင္းဟင္းကေတာ့ အေတာ္ညံ့ပါတယ္။ တီလာပီးယားငါးေၾကာ္လက္တစ္ဝါးေကာင္ေလာက္ကို

ႏွစ္ပိုင္း ပိုင္းၿပီး တစ္ေယာက္တစ္ပိုင္း၊ပဲဝါေလးဟင္းခ်ိဳနဲ႔ ေကၽြးတာမ်ိဳးေပါ့။ ဟိုတယ္ကလည္း စီးပြါးမေကာင္း၊ စီမံတဲ့သူကလည္း

ျဖစ္ၿပီးေရာေကၽြးတဲ့ပံုပါပဲ။ သူေဌးအာေဘာ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ေတြ႔ဖူးသမွ် သူေဌးထဲမွာ အညံ့ဆံုးပါပဲ။ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ေနာက္ႀကံဳမွဖြတာေပါ့။

တခါက ညေနပိုင္း Mess မွာ ထမင္းစားၾကေတာ့ သူကမီးဖိုခန္းထဲကို ဝင္သြားတယ္။

ၿပီးေတာ့ ဆီပုံးႀကီး ယူၿပီး ထမင္းထဲ ေလာင္းထည့္တယ္။ ပါးစပ္ကလည္းေျပာေသးတယ္ "ဦးေလးတို႔က ဟင္းမေကာင္းရင္ အနည္းဆံုး

ဆီေလး ဆမ္းစားရမွကြ"တဲ့ ။ သူက ဟိုတယ္က ဒါရိုက္တာႀကီးလူဆိုေတာ့ ပိုင္တာကိုး...ေျပာအားရွိတာေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ ထမင္းကို နယ္ဖတ္စားရင္းနဲ႔ သူ႔ပါးစပ္က

အျမွဳပ္ေတြထြက္လာတယ္။ သူလည္းနဲနဲေၾကာင္သြားတယ္။" ဘယ္လိုအရသာႀကီးလဲကြ" တဲ့။ ေနာက္မွ သူက "ဟာ ဆပ္ျပာဆီေတြကြာ"တဲ့ ။

ဆီပံုးနဲ႔ ပန္းကန္ေဆး ဆပ္ျပာအဆီပံုးကို မွားၿပီး တြယ္လာတာေလ။ က်န္တဲ့လူေတြ ရယ္လိုက္ၾကတာ။

(ဆက္ပါအံုးမည္)

သီလေစာင့္တဲ့ ငါးေၾကာ္

မေသာက္ရရင္ သီလေစာင့့္တယ္...ကိုး..ေက်ာင္းဒကာ..(အပ်ိဳေတာ္နတ္ခ်င္းမွ)

ဆီမီးငယ္တဲ့ ထိန္ထိန္..
အိုင္မင္းေရၾကည္က
ၾကာငါးမည္ ငံုအာစြင့္တယ္..
ဖူးပြင့္ခါခ်ိန္...။
အသဝနီ ယွဥ္ကာခ်ဥ္းပါလို ့..
လင္းလာတဲ ့ ေငြတာရိန္ရယ္..
ၿပာမိန္လွ်က္ ၿမဴေၿခဆိုင္း..။
ဂါရေဝ
သကၠစၥံ ပဏာေမၿဖင့္..
သဒၶါေခၽြ ကန္ေတာ့ပြဲကိုလ..
မစဲေပါင္ ကုသိုလ္ကိုႏွဳိးၾကတယ္...
မ်ိဳးၿမန္မာ့တိုင္း....။
(ေမာင္ထင္၏ ၿမန္မာဆယ့္ႏွစ္လ အေၾကာင္း..မွ)
သိဃၤပူရေရာက္..အကၽြန္ငေက်ာ္...အရိမဒၵနပူရအလြမ္းတို ့ၿဖင့္ဤစာလႊာကိုေရးရေခ်တမံု ့..
ရာသီကား..တုလ(တူ)ရာသီတည္း..
နကၡတ္ကား..ေရဝတီ၊အသဝနီ၊ဘရဏီနကၡတ္တို ့စန္းယွဥ္သတည္း..
ကာလအေခၚသီတင္းကၽြတ္..
ေရွးအေခၚသန္တူ(သႏ ၱဴ)လတည္း...
သန္ကား ေကာက္ပင္အနက္ေဟာ၏..တူကား..ထူၿခင္းေထာင္ၿခင္းအနက္ေဟာ၏
ေကာင္ပင္မ်ားထူေသာ..ေထာင္ေသာ..ထြက္ေပၚလာေသာလဟုဆိုေခ်တမံု ့..
ေလွသင္းအတြင္းဝန္မင္းက သန္ကား ဝသႏ ၱ(မိုးရာသီ)ေကာက္၏..တူ ကား တူရာသီ ေကာက္၏..
ဝသႏ ၱဥတု..တူရာသီဟူလို...
အင္းဝေခတ္က..သတင္းကၽြတ္ဟုေခၚၾကကုန္၏..
သတင္းသီလ ေဆာက္တည္ေနရာမွကၽြတ္သည္..ဝါကၽြတ္သည္..ဆိုရခ်ိမ့္..
အဖအမိတို ့ကိုလြမ္းတမ္းတေစေသာ..ကာလဟုဆိုေသာ္ လြန္မည္မထင္..
မိေဝးဖေဝးေသာ အတို ့ကၽြန္တို ့..ရင္ထဲ..ယခင္က ကန္ေတာ့ရေကာင္းမွန္းမသိခဲ့ေသာ
အမိအဖတို ့ကိုၿပင္းၿပစြာ..ရိုးက်ိဳးရွိခိုး ကန္ေတာ့လိုသည္မွာ..အဘယ္အခါကမွႏွင့္မတူ..
အဖသည္ သည္ကား...အနိစၥခႏၶာေရြ ့ေလၿပီး..ၿဖစ္၍..အမိသည္ကိုသာ
တမ္းတရေလၿပီ...
အတို ့ရွင္..ဗုဒၶကား..မယ္ေတာ္ၿဖစ္ခဲ့ေခ်ေသာသႏ ၱဳႆီတ နတ္သားအား
တရားအၿမိဳက္ေဆးတိုက္ေကၽြးအၿပီး..တာဝတိန္သာမွ..သကၤႆနဂိုရ္ၿပည္သို ့ဆင္းသက္ေတာ္မူေလ၏..
အတို ့ကၽြန္ကား..ေမြးေက်းဇူးမဆပ္နိဳင္ေသး..
ေကၽြးေက်းဇူးကားတတ္နိဳင္သမွ်ဆပ္ေနဆဲတည္း..
သူၾကီးငမင္း..အသို ့နည္း...ဤေန ့ထူးကာလ အဘိဓမၼာေန ့သမယ၌ မိဘေက်းဇူးဆပ္ေသာ္ မသင့္ေလာ...
ငတီငယ္ရို ့..ငေဆြရို ့..ငဆန္းရို ့ ..ငကိုရို ့...အိုအစဒလ အမွဴးၿပဳေသာ....
အိုပန္းခက္..အိုရုပါရွင္..အိုေကေက..အိုပြင့္..အိုသနဘမ..အိုသင္တိုင္းဝါရွင္..ႏွင့္.အမည္နာမ မရင္းကုန္ေသာ..
ညီအစ္ကို..ႏွမ အစ္မသားခ်င္းရို ့..တတ္စြမ္းကုန္ေသာ..ေကာင္းမွဳၿဖင့္..ေက်းဇူးဆပ္ေသာ္မေကာင္းေလာ..
အကၽြန္သည္သား..ဤေန ့သည္ကား...ရက္ထူးၿဖစ္သၿဖင့္..ဥပုသ္သီတင္း ေစာင့္ထိန္းေခ်ၿပီ..
ေသတင္းကုပ္ကိုေယာင္လို ့ပင္စိတ္မကူးေခ်....
အကၽြန္၏ေကာင္းမွဳအား..အမွ်ေပးေဝပါ၏...
ရၾကေစေသာဝ္...
သီလေဆာက္တည္ရသည္ကား..မလြယ္လွေခ်...
စကၡံဳေၿဒကိုေစာင့္ရ၏...ေစာင့္ကာမွ..သိဃၤပူရသူတို ့အလွကိုၿမင္ရေခ်၏..
ၿမင္သည္ကိုၿမင္၏ဟုမွတ္....မွတ္ေနေသာခဏ၌ေကအက္ဖ္စီ(KFC)က ၾကက္ေၾကာ္အနံ ့ရ၏..
ေန ့လြဲညစာမစားရန္ေစာင့္ထိန္းၿပီးၿဖစ္၍...ဤအာရံုတခါးကိုပိတ္..စိတ္ကိုၿငိမ္ေအာင္ထား....ထား...ထား.
.."Wo..Wo..Wo..sad movie always make me cry..."..အလိုငါ ေတးခ်င္းညည္းမိေနပါေရာလား..
ဤသူငယ္မ Boney..M..ခဏေနအံုး..ေနာက္မွအားရေအာင္ဟဲမည္...
ရွစ္ပါးသီလ..ရွစ္ပါးသီလ..လံုေအာင္ထိန္း..တစ္ရက္တည္းကြဲ ့..အမ်ားႀကီးမဟုတ္ဘူး..
ဒီအတိုင္းမၿဖစ္ေခ်ၿပီ...အာနာပါဏ ကူမွၿဖစ္ေခ်မည္..
ရတနာ သံုးပါး...ကန္ေတာ့...
ေမ ့ေနၿပီၿဖစ္ေသာ..ရွစ္ပါးသီလၿပန္ရြတ္ၾကည့္..စ..လယ္..ဆံုး..သံုးပါး...မၿပည့္စံုေခ်...ခက္ေခ်တမံု ့..
ထား..ေတာ့..ၿပီးၿပီ...တင္ပလႅင္ေခြထိုင္..
အာရံုေၿခာက္ပါး..ငါးပါးလားမသိ..တံခါး..ေၿခာက္ေပါက္..ငါးေပါက္မသဲကြဲေပမင့္..
အာရံုကိုႏွာသီးဝမွာကပ္..ထြက္ေလဝင္ေလ..ရႈ....
ဝင္တယ္ထြက္တယ္..ဝင္တယ္ထြက္တယ္..ထြက္တယ္..ထြက္တယ္..ထြက္တယ္..အကုန္အက်မ်ားတယ္..
ေခၽြတာမွၿဖစ္မယ္..ရည္မွန္းခ်က္မၿပည့္နိုင္ေသး..ဆယ္ႏွစ္လား..ဆယ့္ငါးႏွစ္လားမသိရုန္းရအံုးမယ္..
ဟယ္လြတ္သြားၿပီ..ၿပန္စု..ၿပန္စု..ဝင္တယ္..ထြက္တယ္..ပိန္တယ္..ေဖါင္းတယ္..ပိန္တယ္..ေဖါင္းတယ္..ေဖါင္းတယ္..ေဖါင္းေဖါင္းေနတယ္
ငါခဏခဏေဖါင္းေနတယ္..အနီကဒ္ေတြလားအဝါကဒ္ေတြလားမသိရေတာ့မယ္..
ေမာင္လူေအးရဲ ့1818 ကဒ္ အလကားရရင္ေကာင္းမယ္..ဟယ္..ငါဘာေတြေလွ်ာက္ေတြးေနပါလိမ့္..
တရားဆက္မွတ္..ဆက္မွတ္..အေဟာဝတ..ခ်မ္းသာေလစြ..
တရားေတာ္..တရာေတာ္..တရားေတာ္၏ေက်းဇူးေပ..ခေလာ...ခေလာ..ခေလာ..Z..Z..Z.Z.Z.Z.ZZZZZZZ..
...
..
က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ..အဟီး..
(ေမာင္ထင္၏ ၿမန္မာဆယ့္ႏွစ္လအေၾကာင္း..မွ..အခ်က္အလက္မ်ားယူပါသည္..။)           
(၀၃။၁၀။၂၀၀၉ ေန႔ကwww.pyaygti.net မွာ တို႔ေတာ့မယ္တဲ့ဆိတ္ေတာ့မယ္(၄) အျဖစ္တင္ခဲ့ပါတယ္)

လက္သမားဆရာေလး

ေႏြဦးရဲ့အစ ေန႔ရက္ေတြ ဆိုေပမယ့္ အေတာ္ပူတာကလား...။

ေရနံေခ်ာင္းေႏြရဲ့ ေမလလယ္ ဆိုတာ ငရဲျပည္ကို စိန္ေခၚတယ္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္

အရမ္းလြန္ကဲသြားမလားပဲ..။
အပူခ်ိန္ ၄၁ ဒီကရီ စင္တီဂရိတ္ဆိုတာ နဲနဲေနာေနာအပူခ်ိန္မဟုတ္ဘူးေနာ။

ေမလ၂၂ရက္ ကေန ၂၆ ရက္ဝန္းက်င္က ေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အရပ္ေဒသနဲ႔ အနီးဆံုးထင္ပါ့။

မနက္ ၁၁နာရီပဲရွိေသးတာ ေရကလည္းဆာလိုက္သမွ ေရအိုးကို ဖက္ထားခ်င္ေရာ..။

အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ လက္သမားဆရာကေတာ့ ေျပာထားတာပဲေလ " လူပ်င္းရင္ ေရေသာက္၊ ႏြားပ်င္းရင္ ေသးေပါက္"တဲ့။

ေရခဏခဏ ေသာက္ေနတာဟာ အခ်ိန္ျဖဳန္းနည္း တစ္မ်ိဳးပဲေလ။

အလုပ္က ျမန္ျမန္ၿပီးဖို႔ အားသြန္ခြန္စိုက္ လုပ္ရတာပဲေလ။

ခုႏွစ္တန္းေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ေႏြေက်ာင္းအားရက္မွာ အိမ္စားရိတ္ဖူလံုဖို႔အတြက္ အလုပ္လုပ္ရတာ တယ္မလြယ္ဘူး။

ေစာေစာကပဲဲ ေမ့ၿပီးခါးေထာက္ေနမိတာကို ေခါင္းေဆာင္အရီးက ေထ့တာခံလိုက္ရေသးတယ္.."ေအာင္မာမင္းက

ခါးေထာက္ေနရေအာင္ အင္ဂ်င္နီယာလားကြ" တဲ့။

အရီးဆိုတာက ဦးေလး လို႔ ေခၚတာပါ... ေက်ာက္ပန္းေတာင္းနဲ႔ ေရနံေခ်ာင္းဝန္းက်င္မွာ ေခၚေလ့ေခၚထရွိပါေသးတယ္။

တစ္ေန႔ ရွစ္က်ပ္ရဖို႔ အလုပ္လုပ္ရတာေလ..။ လက္တိုလက္ေတာင္းအဆင့္ေပါ့.။

လက္သမားအေခၚဆိုရင္ေတာ့ အိမ္တိုသမားေပါ့။

စဝင္ဝင္ခ်င္းအလုပ္သမားကို ေရြေဘာ္အိမ္ အတို ပဲ ထိုးခိုင္းရတယ္ေလ။

ေရြေဘာ္အိမ္အတိုဆိုေပမယ့္ မထိုးတတ္ရင္၊ အက်င့္မရွိရင္လက္နာခ်က္ကေတာ့

မ်က္ရည္ေတာင္လည္တယ္။ ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ အသားမာတက္လာရင္ ကံေကာင္းတာပဲ။

အသားမာတက္တာ ေကာင္းတယ္လို႔ မဆိုပါဘူး..။ ဒါေပမယ့္ အသားမာမတက္ပဲ အေရျပားပဲေပါက္ၿပဲေနရင္

ပိုနာတယ္ဗ်။ ထမင္းေတာင္ လက္နဲ႔မႏွိဳက္နိဳင္ဘူး။ အထူးသျဖင့္ ညာသန္ဆိုရင္ ညာဖက္က ပိုေပါက္တယ္။

ဘယ္သန္ဆိုရင္ ဘယ္ဘက္က ေပါက္တတ္တာမ်ိဳးပဲေလ။

အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ထမင္းကို ဇြန္းနဲ႔ပဲ စားတတ္ေတာ့တယ္။

ႀကီးက်ယ္သြားတယ္ လို႔ ထင္တယ္မဟုတ္လား..ဟဲ..ဟဲ... လက္ဖဝါးမွာ ေညာင့္ေတြ စူးတာ

အိမ္ေရာက္မွ ႏွဳတ္ရတာ။ တခါတေလ အိပ္ေနရင္း စမ္းမိမွ သတိရတာ..။မနက္မွ အေမ့ဆီက အပ္ခ်ိတ္ငွားၿပီး

ထြင္ရတာပဲ.. ဒါမွမဟုတ္ အလုပ္ထဲက်မွ ေရြေဘာ္သြားျပတ္တာေလးနဲ႔ ခြဲထုတ္လိုက္တာေပါ့။မထြင္ရင္လည္း

တႏံု႔ႏံု႔နဲ႔ ဗ်... ရွိမွန္းမသိရင္လည္းကိစၥမရွိဘူး။ သိေနေတာ့ ထြင္ခ်င္တာေပါ့။

အိမ္တိုထိုးတယ္ဆိုတာကလည္း ဂ်ီး(ေၾကး)ခၽြတ္ဖုိ႔ေလာက္ပဲလိုတဲ့ သစ္သားေတြကို ထိုးရတာ။

ပညာသားမပါေပမယ့္ လူအင္အားလိုတယ္ေလ ၾကမ္းခင္းတို႔ ဇလီတို႕ ဆိုရင္ တြယ္ေပေတာ့။

ႏွစ္ငါးမူး(၂"x၁/၂") ဇလီကေတာ့ ေရြေဘာ္ထိုးရလြယ္တာေပါ့ . အင္သားေတြကိုး။

ေထာက္ႀကံ့သားေတြ ထိုးရရင္ ေခၽြးဒီးဒီးက်တယ္။ အသားမာလည္းမဟုတ္ဘူး.. မာတာလည္း အေတာ္မာတာ။

အကုန္းဘက္ထိုးရတုန္းကေတာ့ ဟုတ္ေနတာပဲ ...အခြက္ဘက္ေရာက္ရင္ သက္ျပင္းခ်ေပေတာ့။

၆လက္မေလာက္ရွည္တဲ့ ေရြေဘာအိမ္တို နဲ႔ ေၾကးေျပာင္ေအာင္ မနည္းထိုးရတယ္။

ေရြေဘာ္အိမ္တိုထိုးတာ ကၽြမ္းက်င္လာေတာ့ အိမ္လတ္အဆင့္ေရာက္လာေရာ..။

သိပ္မပင္ပမ္းေတာ့ဘူး.. ပညာသားပါလာၿပီ။ အလိမ္ျဖည္ အေျဖာင့္ထိုး အဆင့္ေပါ့။

သစ္သားေခ်ာင္းရဲ့ မ်က္ႏွာစာတစ္ဖက္ကို တစ္ေပလာက္ရွိတဲ့ ေရြေဘာ္အိမ္နဲ႔ ညီညာေနေအာင္ထိုးရတာ။

နံကပ္ အိမ္ေတြမွာ တန္းေတြ အတြက္ ထိုးရေလ့ရွိတယ္။ ဒါၿပီးမွ က်င္တြယ္ကိုက္ အဆင့္ ။

ေဒါင္တစ္ဖက္ကို အလိ္မ္ျဖည္ အေျဖာင့္ထိုးၿပီး ေဘးကပ္လွ်က္ တစ္ဘက္ကို ၉၀ ဒီကရီ ေထာင့္မွန္က်ရေအာင္ထိုးရတာ။

က်ည္းေခြ(တံခါးခ်ပ္ထည့္တဲ့ေဘာင္) ေတြအတြက္ ထိုးရတာေပါ့။ က်ည္းေခြရမွ တံခါးခ်ပ္အတြက္ ေဘာင္ေတြ မွန္ဆန္ေတြ ထိုးရတယ္။

အဲဒီေနရာေက်ာ္လာရင္ ေဆာက္ထြင္းရၿပီ... တံခါးေဘာင္ ေတြကို ၃မူးေဆာက္နဲ႔ ထြင္းေပေတာ့။

"ေဆာက္တိုခါးကုန္း မယားမုန္း" တဲ့။ လက္သမားတစ္ေယာက္ ေဆာက္ထြင္းရၿပီဆိုရင္ ညေနဖက္ အိမ္ျပန္လို႔

ေရခ်ိဳးရင္ ခါးေရေလာင္းရေတာ့တာပါပဲ။ ညဖက္ ကိုက္လြန္းလို႔။ ဒါေၾကာင့္လည္း လက္သမားမ်ား

အသက္ႀကီးရင္ ခါးကုန္းၾကတာပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္ေရာက္ရင္ ေဆာက္ကေလးကလည္းတိုသြားၿပီ..

ဝင္ေငြကလည္း မရွာနိဳင္ေတာ့လို႔ မယားကေတာင္မုန္းပါသတဲ့။

ေန႔လည္ ဆယ့္ႏွစ္နာရီေက်ာ္ရင္ နီးရင္ ထမင္းစားျပန္ၾကပါတယ္။ ေဝးတဲ့လူေတြက ထမင္းခ်ိဳင့္ ဆြဲလာတာေပါ့။

လက္ဖက္သုပ္ေလး၊ ပဲေၾကာ္သုပ္ေလးနဲ႔ပဲၿပီးၾကတာပါပဲေလ။ ဘဲဥကို ခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႔ ေၾကာ္ခ်က္ေလးပါရင္

အေတာ္ အဆင္ေျပတဲ့သူေပါ့။ ႀကိဳက္တတ္ၾကတာကေတာ့ ငါးေျခာက္ကို ခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႔ အစပ္ခ်က္ေလးမ်ိဳးေပါ့။

ဘာနဲ႔စားစားဝင္ပါတယ္ ဗိုက္ကေတာင္းဆိုလာရင္ ပါးစပ္ကျငင္းမေနနိဳင္ပါဘူးေလ။

မနက္ကတည္းက မုန္႔ဟင္းခါးတစ္ပြဲပဲ စားထားတာေလ။

မုန္႔ဟင္းခါး အသုပ္တစ္ပြဲ တစ္က်ပ္ခြဲ အေၾကာ္ပါရင္ႏွစ္က်ပ္ ေန႔ခရဲ့ေလးပံုတစ္ပံုရွိတယ္။

မရွက္တတ္ရင္ ေလးဇြန္းပဲ ေကာ္လို႔ရမယ္... ဒါေပမယ့္ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ေပါ့..။

ဟင္းရည္ေလး ေသာက္လိုက္ မုန္႔ေကာ္စားလိုက္ ေရေႏြးတစ္ခြက္ေလာက္ ဆြဲလိုက္ေပါ့။

ႏွစ္က်ပ္နဲ႔ တန္ေအာင္စားေနတာမဟုတ္ပါဘူး.. ကိုယ့္ဗိုက္ကို အယံုသြင္းေနတာ။

ပါးစပ္ကေတာ့ ရသတဏွာ မျပတ္ခ်င္ဘူး။ ေနာက္ထပ္ အရည္ေဖ်ာ္တစ္ပြဲေလာက္ေတာ့ ဆြဲခ်င္ေသး။
အရိုးမရွိတဲ့အေကာင္ေတြ အလိုမလိုက္ပါနဲ႔ ဆိုတာအမွန္သား...။

အလုပ္အခ်ိန္မီေအာင္ သုတ္ေျခတင္ရမွာဆိုေတာ့ စားၿပီးေငြရွင္းေျပးေပေတာ့။

အခုေန႔လည္ ၁၂နာရီေက်ာ္ဆိုေတာ့ ဆာၿပီေပါ့..။

ေရတစ္ခြက္ေလာက္ ေသာက္ၿပီး ရွိတာခ် စားေတာ့တာပဲေလ။

စားၿပီးတေရးေလာက္ႏွပ္ ၁၀ မိနစ္ ကေန နာရီဝက္ေပါ့။

အလုပ္က ၁နာရီခြဲေလာက္ ၂ နာရီေလာက္ျပန္စတာေပါ့။

ေနအရမ္းပူရင္ေတာ့ ၂နာရီခြဲေလာက္မွျပန္စတာေပါ့...အျပန္လည္းနဲနဲေနာက္က်တာေပါ့ ။

လက္သမား ေတာ္မေတာ္ဟာ သံရိုက္ပံုမွာ သိသာတယ္။

"လက္သမား သံမေကာက္" တဲ့လက္သမားေကာင္းတစ္ေယာက္ဟာ သံေကာက္ေအာင္ မရိုက္ရပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ့္ဆရာသမားေတြက ေတာ့ အားေပးပါတယ္။

"မင္းတို႔ကေတာ့ ခါးပံုစထဲက သံေအာက္က်သြားရင္ မေကာက္ေတာ့ အကိုက္ေပါ့"တဲ့။

ဒါေပမယ့္ အေကာက္နည္းတာနဲ႔ မ်ားတာပဲကြာပါတယ္။ေကာက္ၾကတာပါပဲ။

အေလအလြင့္နည္းေအာင္ လုပ္နိဳင္မွ အလုပ္အပ္တဲ့သူ သက္သာမွာေပါ့။

"ေကာက္အစိတ္၊ ေပ်ာက္အစိတ္" ဆိုတာလည္းရွိေသးတယ္။

သံဝယ္ထားတာ တစ္ပိႆာ ေကာက္သြားတာအစိတ္သား၊က်ေပ်ာက္တာအစိတ္သား၊ တကယ္ရိုက္တာ

အစိတ္သား၊ ခါးပံုစထဲေမ့ပါသြားတာ အစိတ္သား၊ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တဲ့လူလည္းရွိတာေပါ့ေလ။

ခုနက ေရြေဘာ္အေၾကာင္းျပန္ဆက္ရရင္ အိမ္တိုနဲ႔ အိမ္လတ္ေတာ့ ေျပာၿပီးၿပီ။

အိမ္ရွည္ဆိုတာ ရွိေသးတယ္.. အင္မတန္သံုးခဲပါတယ္။

တစ္ေပခြဲေလာက္ရွည္တယ္.. တခါးစပ္ဖို႔ ေဒါင္အရွည္ ေျဖာင့္တာေလာက္ပဲ သံုးပါတယ္ အသံုးအရမ္းနည္းပါတယ္။

ပညာသားအပါဆံုးက တံခါးေခြတာပဲ၊ တံခါးေခြတဲ့သူက စေရြး ကို သံုးသပ္တာမွန္မွ တာရွည္ခံတယ္။

ျမန္ျမန္ၿပီးခ်င္လို႔ စေရြးေခ်ာင္ရင္ တံခါးက အျမန္က်တယ္... တံခါးက်တယ္ဆိုတာက တံခါးတပ္ၿပီးရင္ အေႏွးနဲ႔

အျမန္ တံခါးႏွစ္ရြက္ထိတဲ့ရင္ေစ့ေနရာက ေအာက္က်တာပါပဲ စေရြးေခ်ာင္ရင္ ပိုျမန္တာေပါ့။

ကၽြန္ေတာ္တို႔အခ်င္းခ်င္းေတာ့ ေနာက္ၾကတာေပါ့"ဒီအေကာင္ စေရြးစြပ္ရင္ ပိုးဟပ္ေခ်ာင္ေခ်ာင္၊ အိမ္ေျမာင္က်ပ္က်ပ္ပါကြာ"

စေရြးေခ်ာင္လြန္းလို႔ ၾကားထဲ ပိုးဟပ္ေတာင္ေခ်ာင္ခ်ာင္ခ်ိခ်ိဝင္နိဳင္တယ္၊ အိမ္ေျမာင္က်မွ က်ပ္တယ္ေပါ့။

စေရြးကအရမ္းက်ပ္လြန္းသြားရင္လည္း မေကာင္းဘူး တံခါးေခြေနရင္းနဲ႔ကို ကြဲထြက္တာေလ။

စေရြးတကယ္ေကာင္းရင္ စေရြးစြပ္ၿပီး ေရထဲခ်ၾကည့္ ျပန္ဆယ္ ၿပီးရင္ စေရြးျပန္ခၽြတ္ၾကည့္ စေရြးအဖိုေရမစိုရဘူးတဲ့။

ဒါကေတာ့အေျပာသက္သက္ပါ တကယ္ဘယ္သူမွ လုပ္မၾကည့္ၾကပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လက္သမားတစ္ေယာက္ရဲ့ လက္ရည္ကို သူေဆာက္ခဲ့တဲ့ အိမ္က တံခါးၾကည့္လိုက္တာပဲ။

ကၽြန္ေတာ္ ကၽြမ္းက်င္တာကေတာ့ အတိုင္းအတာပညာပါပဲ။

ရွိသမွ် လက္သမားအားလံုးကို သံုးႏွစ္နဲ႔ ေက်ာ္တက္လာတာ အတိုင္းအတာ၊အတြက္အခ်က္နဲ႔။

လုပ္သက္ ၇ႏွစ္နဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ တက္လုပ္လာတာ.. ေတာ္လြန္းလို႔မဟုတ္ လည္လြန္းလို႔ျဖစ္မယ္။

ေရြေဘာ္ထိုးတာ တကယ္မတတ္ဘူး၊ တတ္တယ္ဆိုရံုပဲ သံရိုက္တာ ဒုတိယ၊ တတိယတန္းစားပဲ။

ဒါေပမယ့္ ေျမျပင္ေပၚမွာ ခြင္ခ်ၿပီး အၾကမ္းထည္ ေဆာက္တာေတာ့ ဆရာသမားေတာင္ ေလးစားသြားတယ္။

စနစ္ေကာင္းလြန္းလို႔တဲ႔၊ ကၽြန္ေတာ္က ေက်ာင္းသားဆိုေတာ့ ေက်ာင္းသားအျမင္နဲ႔ သြားတာကိုး။

ကၽြန္ေတာ့လက္ရာကို ၾကည့္ခ်င္ရင္ ေရနံေခ်ာင္းေကာလိပ္ေရႊယင္းမာ(၂)တို႔၊ အထက(၁) တို႔မွာရွိပါတယ္။

သစ္အစိုအေျခာက္ အႏုအရင့္ အေျခအေနေၾကာင့္ယိုယြင္းလာရင္ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။

တကယ္ေသသပ္ပါတယ္..။ ျမန္မာလက္သမားေတြမွာ စံေတြရွိတယ္။

ဥပမာ ထုပ္ကိုးေတာင္ ၊ေခါင္ကိုးမိုက္ တဲ့ ထုပ္ကိုးေတာင္အလ်ားရွိရင္ ၊ ေခါင္က ကိုးမိုက္ျမင့္ရမယ္ေပါ့။

သြပ္မိုးပံုစံေပါ့၊ ထုပ္ကိုးေတာင္ဆိုရင္ တစ္ဖက္ ေလးေတာင္ခြဲ(တစ္ဆယ့္သံုးမိုက္ခြဲ)၊အျမင့္က ကိုးမိုက္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖို႔က ၂ အခ်ိဳး၃ ပဲေပါ့..ရွင္းေနတာပဲေလ။ ျမန္မာလက္သမားေတြ က်င္တြယ္ကိုက္ေအာင္

လုပ္တဲ့နည္း (ဝက္ေခါင္းထိုးတယ္ ေျပာၾကတာပဲ) အလ်ား ၆ေပရွိတဲ့ဝါးျခမ္းတစ္ေခ်ာင္း၊၈ေပ တစ္ေခ်ာင္းကို

ေထာင့္မွန္ခ် ၿပီးရင္ ၁၀ေပ တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ထိပ္ႏွစ္ဖက္ခ်ဳပ္တယ္။ ၇တန္းေက်ာင္းသားက ပိုက္သာဂိုးရပ္စ္ရဲ့

၃:၄:၅ ေထာင့္မွန္က် သီအိုရီကို ေျပးျမင္တယ္။ ဒါပါပဲေလ။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ညေန ၆နာရီခဲြေလာက္ဆိုရင္ ျပန္မယ္ ဖင္တၾကြၾကြေပါ့ အလိုက္တသိ ပစၥည္းသိမ္းရတာေပါ့။

လူလည္က်ၿပီး ေစာေစာသြားမသိမ္းလိုက္နဲ႔ ေနာက္ေန႔ ဒီေကာင္ ကၽြန္ေတာ့္အဖြဲ႕ထဲ မေခၚခ်င္ဘူးဆိုရင္

ေနရာေပ်ာက္မယ္ ။ အထာေပါက္ရမယ္ ။ လက္ထဲကအလုပ္ကို လက္စ ျဖတ္နိဳင္ေအာင္ အရင္ႀကိဳးစား

ရတာမ်ိဳး။ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေရာက္လို႔ အိပ္ကပ္ထဲ လက္ႏွိဳက္ၾကည့္လို႔ ေငြတစ္က်ပ္ေလာက္ က်န္ရင္ လာထား

ကြမ္းယာ ေျမပံု(ေဆးေမႊး)နဲ႔ တမတ္ဖိုး ။မနက္က တစ္မတ္ဖိုး ။အိမ္ျပန္ေရာက္ ေရတြင္းရွိရာကိုသြား ေရေအးေအးေလးေလာင္း။

ဇိမ္ပဲေပါ့ဗ်ာ..။

မအိုေဆး

ဒီ Blog ကေတာ့အမ်ားအတြက္ အက်ိဳးရွိေစလိုတဲ့သေဘာနဲ ့ေရးလိုက္တာပါ။
ရယ္ေမာစရာလို ့သေဘာထားလိုကထားနိဳင္ပါတယ္။
တကယ့္အေၾကာင္းအရာကို ကၽြန္ေတာ္ အေၿခခံထားပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္အညာ(ေရနံေခ်ာင္း)ကိုေရာက္သြားေတာ့ စကားဆန္းကိုၾကားရပါတယ္။
လူငယ္ေတြ “မအိုေဆး”သံုးေနၾကတယ္တဲ့။
ဘယ္လိုပါလိမ့္ ဝိဇၨဓိုရ္နဲ ့ေတြ ့ေနၾကသလား။
ေပါက္ေစဆရာေတြ၊ဘိုးေတာ္ေတြ မ်ားေပၚေနသလားေပါ့။
ေသေသခ်ာခ်ာေမးၾကည့္ေတာ့မွ အရက္ၿဖဴကိုေၿပာတာပါတဲ့။
ဘီအီးလား၊ေတာအရက္လားေတာ့မသိဘူး။
ဘီအီး လို ့ေတာ့ေၿပာတာပါပဲ။အဲဒါကိုေသာက္ရင္မအိုေတာ့ဘူးတဲ့။
ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ နဲ ့ေသရလို ့ပါတဲ့။
ဟုတ္ပါတယ္..လူငယ္ေတြအေႏွးနဲ ့အၿမန္ ေသေနတာကို သတိထားမိပါတယ္။
အရက္အေၾကာင္းနဲနဲ ေၿပာလိုပါတယ္။
ၿမန္မာၿပည္ထဲကအရက္ေတြကို အထူးေၿပာလိုတာပါ။
အေသာက္အမ်ားဆံုးက အရက္ၿဖဴပါ။
ေတာအရက္နဲ ့ ဘီအီး ကိုေခၚပါတယ္။
ေတာအရက္ ကို ေထြးညိဳလို ့လဲေခၚပါတယ္...ဂ်မ္းဂဲ လို ့လဲေခၚပါတယ္။
ထန္းလ်က္ကို တေစး(အလ်င္yeast)နဲ ့အခ်ဥ္ေဖါက္(fermentation)ၿပီးၿပန္ ေပါင္းခံရာက ရတဲ ့အရက္ပါ။
ဘီအီးက ဘီအီးဒီစီ(BEDC)Burma economic distillery coporation ကထုတ္တဲ ့အရက္ပါ။အရက္တစ္ပုလင္းမွာ
အရက္ ၂၆% နဲ ့က်န္တာေရနဲ ့ေရာစပ္ရပါတယ္။
အစိုးရအရက္ၿဖဴကိုေခၚတာပါ။ၾကံသၾကားကေန ခ်က္တာပါ။အမွန္ေတာ့Rum ကေနလာတာပါ။
Rum(ရမ္) က ၾကံရည္ကေနခ်က္တာပါ...ၿပီးေတာ့ ဝက္သစ္ခ်သား စည္ေတြနဲ ့သက္တမ္းရင့္လာေအာင္ထားရပါတယ္။
အရက္၄၃%နဲ ့ေရေရာစပ္ထားတပါ။ဂ်ေမကာရမ္ ကနာမည္ေက်ာ္ၾကားပါတယ္။
ဝီစကီကေတာ့ ဘာလီ၊ေမာ့ဘာလီ၊ဂ်ံဳကေနထုတ္တာပါ..သူလည္းအသားေသေအာင္ သက္တမ္းရင့္
ေအာင္ထားရပါတယ္။အရက္၄၃% နဲ ့စေကာ့တလန္ ကေရနဲ ့စပ္ထားတဲ့ ဝီစကီေတြကနာမည္ေက်ာ္ပါတယ္။
ေဂ်ာ္နီေဝါ့ကား အမ်ားစုဟာ သက္တမ္း၁၂ႏွစ္ အထက္ပါ။ပုလင္းဖံုးမွာေရးထားပါတယ္။
စေကာ့ဝီစကီကို ဘယ္နိဳင္ငံကမွမယွဥ္နိဳင္ေသးပါဘူး။
ဘီယာကလည္းေမာ့ဘာလီ၊ဂ်ံဳနဲ ့ေၿပာင္းအုပ္စုကလာတာပါ...အဓိကကေတာ့ဗ်စ္ပြင့္(Hops)ရဲ ့အရသာေၾကာင့္နာမည္ၾကီးပါတယ္။
ေရွးအက်ဆံုးယမကာပါ။အရက္ပါဝင္မႈ၄%မွ၂၀ အထိရွိပါတယ္။၄-၆%ကပံုမွန္ပါ။
pale-lagers,palep-ale,strong-ale,stout,brown-ale စသည္ၿဖင့္ရွိပါတယ္။
သတိထားသင့္တာက ဘီယာပံုမွန္တစ္ခြက္ေသာက္တာဟာ ဝီစကီ တစ္ပက္ေသာက္တာနဲ ့သိပ္မကြာပါဘူး။
ေရပါဝင္ႏွဳန္းမ်ားေနလို ့ခ်က္ခ်င္းမမူးတာပါ။ေလွ်ာ့မတြက္သင့္ပါဘူး။ဝီစကီ ၄ပက္ဆိုရင္ သာမန္ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္
အေနနဲ ့မူးပါတယ္။ဘီယာ၄ခြက္ကလည္းမူးနိဳင္ပါတယ္။
ဝိုင္ကေတာ့ စပ်စ္ကေနကေစာ္ေဖါက္ထုတ္တာပါ..ၿပင္သစ္ကစပ်စ္ကဝိုင္အတြက္နာမည္ၾကီးပါတယ္။ၿပင္းအား၁၀-၁၄%ပါ။
ဝိုင္အနီနဲ ့အၿဖဴ ႏွစ္မ်ိဳးပါ။champange ဟာလည္းဝိုင္ကေနလာတာပါ။
ဘရမ္ဒီကလည္းစပ်စ္ကေနထုတ္တာပါပဲ။သူကေပါင္းခံခ်က္တာပါ။cognac ဟာဘရမ္ဒီအုပ္စုကပါ။
ေဗာ့ကာ(Vodka) ကေတာ့ ဆန္တို ့အာလူးတို ့ကထုတ္တာပါ။အာလူးကထုတ္တဲ့ ရုရွ ေဗာ့ကာေတြကနာမည္ၾကီးပါတယ္။
ၿပင္းအား၃၅-၅၀%ပါ။ဂ်င္ ကလည္းေဗာ့ကာတို ့အမ်ိဳးပါ။
ဂ်ပန္ကနာမည္ၾကီးဆာေကးကေတာ့ ဆန္အရက္ပါ။ဆန္လိုအရာေတြကၿဖစ္တဲ့ေကာ္(starch)ကေနၿဖစ္တာပါ။
ပံုမွန္ၿပင္းအား၁၈-၂၀%ပါ။ထူးဆန္းတာတစ္ခုက အရက္အားလံုးနီးပါးအေအးခံေသာက္ပါတယ္။
ဆာေကး(sake)ကိုေတာ့ အပူေပးလည္းေသာက္ၾကပါတယ္။
ကိုရီးယား ဆိုဂ်ဴး(Soju)ကလည္းနာမည္ၾကီးပါတယ္။
အရက္ေၾကာ္ၿငာေတာ့ၿပီးပါၿပီ...
ကၽြန္ေတာ္ေၿပာခ်င္တဲ့အဓိကအခ်က္ကအခုမွစပါမယ္။
ၿမန္မာၿပည္ထဲက တရားမဝင္အရက္ေတြကို အဓိက ထန္းလ်က္ကခ်က္ပါတယ္။
အခ်ိဳ ့ကေတာ့ ဂ်ပန္ဖိနပ္တို ့ဖားၿပဳပ္ေၿခာက္တို ့ၿပင္းအားေကာင္းေအာင္ထည့္ပါသတဲ့။
လူေၿပာမ်ားတာကေတာ့အင္ဒရင္း(endrin)ကိုႏွီးၿပားေလးနဲ ့စြတ္ၿပီးခတ္ပါသတဲ့။
အခတ္လြန္သြားလို ့ေရွာသြားတာေတြလည္းရွိပါသတဲ့။
အခုလက္ေတြ ့သံုးေနတာကေတာ့ မက္သေနာ(Methanol)ၿဖစ္ပါတယ္။
methyl alcohol အရက္ၿပန္...အုပ္စုပါ။
ယခင္က ဂ်ာမန္ေတြ စက္သံုးဆီရွားေနစဥ္က ဘိုင္အိုဒီဇယ္အၿဖစ္ အရင္ကသံုးခဲ့ပါတယ္။
wood spirit လို ့လည္းေခၚပါတယ္။
သူ ့ကိုအရက္ထဲထည့္ရင္ အရက္ပိုၿပင္းပါတယ္။
ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးက အဆိပ္သင့္ၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။ႏွစ္မ်ိဳးၿဖစ္ပါတယ္။
ပထမတစ္မ်ိဳးကေသာက္ၿခင္း၊ရႈၿခင္း၊အေရးၿပားမွစုပ္ယူၿခင္းတို ့ေၾကာင့္ၿဖစ္ရပါတယ္။
၁၀မီလီလီတာေသာက္ရင္ နာ့ဗ္ေၾကာထိခိုက္ၿပီးမ်က္ေစ့ကြယ္နိဳင္ပါတယ္။
၃၀ မီလီလီီတာေသာက္ရင္အသက္ဆံုးရံႈးနိဳင္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက အသည္းမွာေရဆံုးရံႈးၿပီးအသည္းေၿခာက္တာပါ။
ေဖါမစ္အက္ဆစ္(fomic acid)ကေနေဖၚမယ္ဒီဟိုက္(fomaldehyde)ကေနတဆင့္ၿခင္းလာပါတယ္။
ဒီၿဖစ္ရပ္ကိုကၽြန္ေတာ္လက္ေတြ ့ေတြ ့ခဲ့ရပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့အစ္ကိုရင္းၿဖစ္သူဟာ..အရက္ေၾကာင့္အိပ္ယာထဲလဲခဲ့ပါတယ္။
တစ္လေက်ာ္ၾကာေတာ့မ်က္ေစ့မႈန္လာပါတယ္။
အသည္းလည္းယိုယြင္းလာပါတယ္။
ႏွစ္လေလာက္ၾကာေတာ့မ်က္ေစ့မၿမင္ရရွာေတာ့ပါဘူး။ေနာက္ေတာ့ဆံုးပါးသြားပါတယ္။
သူေနာက္ဆံုးမေသခင္၃ရက္အလို(၂၇၊၁၂၊၂၀၀၉)ကေၿပာတာကေတာ့ ကိုယ့္မိုက္ၿပစ္ကိုယ္သာခံရတာပါပဲတဲ့။
သူေၿပာတာအမွန္ပါ...သူ ့ေရွ ့ေတြမွာဒီလိုသာဓကေတြ သူေတြ ့ၿပီးသားပါ။
သိသိႀကီးနဲ ့အမိုက္ခံသြားတာပါ။စာမတတ္လို ့လည္းမဟုတ္ပါဘူး။
အထက္တန္းအဆင့္ေအာင္ၿပီးသားပါ။စားေရးေသာက္ေရးလည္းမပူရပါဘူး။
ဘာေၾကာင့္အရက္ရဲ ့ေက်းကၽြန္ၿဖစ္သြားရပါသလဲ။
ကၽြန္ေတာ္သူ ့ကိုသနားရမွာလား...စိတ္ဆိုးရမွာလား...ဝမ္းနည္းရမွာလား။
သူ မအိုပဲနဲ ့ေသသြားရွာပါၿပီ။
စာဖတ္သူ...ေရာဘယ္လိုလဲ?မအိုေဆးေသာက္ေနတုန္းပဲလား?
အခ်ိန္ရွိခိုက္..မိုက္ဇာတ္သိမ္းလိုက္ပါလား..?
အစ္ကို(ကိုေက်ာ္စိုးမိုး) ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ.....

ေပ်ာက္ဆံုးေနေသာနိဗၺာန္ဘံု

ကိုငါးေၾကာ္ ေမြးရပ္ေျမကိုမေရာက္တာၾကာခဲ့ၿပီ...
ကိုင္းဘယ္ႏွ ႏွစ္ေလာက္ရွိပလဲ...သံုးႏွစ္လားထင္ပါ့..
ေရာက္လည္းအရင္ကလိုမေပ်ာ္ေတာ့ၿပီ...
ရန္ကုန္မွာေရာက္ေနေတာ့လည္း တစ္ႏွစ္မွ တစ္ခါေလာက္သာျပန္နိဳင္ခဲ့တာ..
အခုမ်ားေတာ့ပိုဆိုးေပါ့...
စိတ္သာေရာက္..လူမေရာက္ေတာ့ၿပီ...
ငယ္ငယ္ကလို မလြတ္လပ္ေတာ့ၿပီ..
၉ႏွစ္သား၊၁၀ႏွစ္သားကလို မေပ်ာ္ပါးနိဳင္ေတာ့...
အပူအပင္ ကင္းမဲ့စြာေနလို႔မရေတာ့ၿပီ..
ဘုရားပြဲေတာ္ရွိလို႔ ေပ်ာ္တယ္ဆိုတာ ဘာကိုေပ်ာ္မွန္း မသိေတာ့...
ဘႀကီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသားလုပ္ခဲ့တာ ကိုေတာ့မေမ့နိဳင္ေသး..
အဲဒီတုန္းကေတာ့ ေက်ာင္းသားဝိုင္းမွာ စားခဲ့ရေသာက္ခဲ့ရတာသည္ အခုလဲမရနိဳင္..
ဟင္းေပါင္းကို အလယ္တည္ၿပီး.. င႐ုပ္သီးေၾကာ္(ငပိေၾကာ္)၊သရက္ခ်ဥ္သုပ္၊အသားကပါခဲသည္..ဒါေပမယ့္ငယ္တုန္းဆိုေတာ့ စားလို႔ဝင္သည္....ဗိုက္အင့္ေနေအာင္ စားခဲ့သည္..ၿမိန္ရာဟင္းေကာင္းဆိုတာဟုတ္ေလာက္သည္...ဘုန္းႀကီးဆြမ္းဟင္းဂ်ဳပ္ဆိုတာကလည္း တစ္ပါးစာေတာင္အနိဳင္နိဳင္...အသားဟင္းဆြမ္းခြက္က ေက်ာင္းထိုင္ႀကီးစားပြဲပို႔ရတာေလ..
ေက်ာင္းမွာက ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္၊ခန္းေနဦးပဥၨင္း(လက္ေထာက္ေက်ာင္းထိုင္)၊ကိုရင္ႀကီးႏွစ္ပါး..
ကိုရင္(အသက္ ၂၀ မျပည့္ေသးေသာ)နဲ႔ကိုရင္ေလးမ်ား၊ေက်ာင္းသားမ်ားေပါ့
ကိုရင္ႀကီးႏွစ္ပါး ဆိုတာကရွင္းျပဖို႔လိုလာၿပီ..
အမွန္ေတာ့ အသက္အရြယ္ႀကီးလာၿပီးပဥၨင္းတက္ရန္မျဖစ္နိဳင္ေသာ ကိုရင္ႏွစ္ပါး..
ဦးရင္ႀကီးေတြဆိုရင္ ပိုမွန္မယ္...အသက္က၄၀ ..၄၅ ေလာက္ေတြကိုး..
တစ္ပါးကဦးသီလဝါတဲ့..ဆရာေတာ္ႀကီးညီအရင္းတဲ့..ဗလြတ္ရႊတ္တြရယ္...
ဂီလာနပါဘုရားလို႔ဆိုလိုက္ရင္ ထေရ(ထန္းရည္)ေသာက္လို႔ရတယ္လို႔ ဆိုတတ္သူ..
က်န္တာေတာ့ တကယ္ေသာက္မေသာက္မသိ...
ပါးစပ္ထဲကြမ္းအၿမဲဝါးေနလို႔အနံ႔ေတာ့မရဘူးေလ...
တရားစာမဖတ္ထာ မက်င့္တာလြဲလို႔ မေကာင္းတာဘာမွမလုပ္...
ေနာက္တစ္ပါးက ကိုရင္ႀကီးဦးသာခ်ီ..ကိုရင္ဘြဲ႔ေတာင္မမွတ္မိေခ်....သူကိုယ္တိုင္ကိုမွတ္မိပံုမရ...ေနေလာင္ထားတဲ့အသားကခပ္ညိဳညိဳ..အရပ္ပုပ်တ္ပ်တ္..စကားကနည္းနည္း...မ်က္ေတာင္ေလးပုတ္ခပ္ပုတ္ခပ္နဲ႔ဣေျႏၵသမၸါတၱိက ခပ္ေကာင္းေကာင္းရယ္။
ဆြမ္းခံၾကြရင္ ေရွ႕သံုးေတာင္ပဲၾကည့္တယ္..ဘယ္သူဆီက နည္းနာနိႆယ ခံသလည္းမသိ...အင္မတန္ၾကည္ညိဳဖို႔ေကာင္းတာကိုး...ညဖက္ဗိုက္အတန္ဆာတတ္တာေလးပဲေျပာဖို႔ရွိတယ္..ဘယ္ကိုရင္ေလးေတြ ဧဝံေမသုတံ...သုတံ..သူတို႔နဲ႔မဆိုင္
ဤသည့္စားဖြယ္..အမယ္မယ္ကို...ဆိုခ်င္သေလာက္ဆို သူတို႔က ဆိုရန္မလို
သဒၵါကိုးေခါက္စာၿပိဳးေျပာက္ ဆိုတာ ပထမႀကီးေျဖခ်င္တဲ့ ကိုရင္ေတြအတြက္ပဲ
သို႔ေပမင့္သဃၤန္းစည္းထားေတာ့ ကိုရင္ပဲေလ..မသိရင္ ဦးဇင္းေပါ့
ခက္တာက..တခါတေလမွာ အထင္မွတ္မွားတာမ်ိဳးေပါ့
ဦးသာခ်ီက ဆြမ္းခံၾကြရင္ ေဘးဘီဝဲယာမၾကည့္ေတာ့ အခ်ိဳ႕ကၾကည္ညိဳသည္။
နာမည္ႀကီးဆရာဝန္ႀကီးတစ္ဦးကပါ အရမ္းၾကည္ညိဳသည္...ဆြမ္းအၿမဲလွဴသည္..တရားထူးရေနသည္ေတာင္ထင္သတဲ့..
တစ္ေန႔ေတာ့ ဆရာဝန္ႀကီးက ဦးသာခ်ီကိုဆြမ္းကပ္သည္..
ဦးသာခ်ီ ေအးေအးလူလူဆြမ္းဘုန္းေပးသည္..
ဆြမ္းကပ္အၿပီး..ျပႆနာကစေတာ့သည္...
ဆရာဝန္ႀကီးက ဆရာေတာ္ ဆြမ္းတရားေလးခ်ီးျမွင့္ပါဘုရားတဲ့
ဦးသာခ်ီ အခက္ေတြ႔ၿပီ...သူဆြမ္းတရားမေဟာတတ္..ငါးပါးသီလပင္မေပးတတ္..ခက္ကေရာ...ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္ေတြက်လာသည္...
အလိုလိုေနရင္းဖုတ္ခနဲ ေမ့သြားသည္ဆရာဝန္ႀကီး နားၾကပ္နဲ႔စမ္းသည္..
ႏွလံုးခုန္ႏွဳန္းနဲနဲျမန္သည္မွအပ အကုန္ေကာင္းသည္။
နာမည္ႀကီးဆရာဝန္ႀကီးလက္ေျမွာက္လိုက္သည္..
စိုးရိမ္စရာမရွိသည့္အတြက္ ကားျဖင့္ေက်ာင္းျပန္ပို႔ေပးသည္။
ေက်ာင္းေရာက္မွပဲ ဦးသာခ်ီ မ်က္လံုးေမွးေမွးေလးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့သည္။
ေနာက္ပိုင္း အဲဒီရပ္ကြက္ကို ဦးသာခ်ီ ဆြမ္းခံမထြက္ေတာ့....
ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ အနီးအနား အေၾကာင္းသိေတြ ရယ္လိုက္ရတာတအံုးအံုး..
အခုေတာ့ ဦးသာခ်ီလည္း အိမ္ေထာင္က်သြားလို႔ အရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ၿပီ..
ကိုငါးေၾကာ္လည္း ပါဠိဘာသာအေတာ္ကၽြမ္းလာခဲ့သည္။(ပရိတ္ႀကီး၁၁ သုတ္အလြတ္မရတာမေျပာလို)ဘာေျပာေျပာေပ်ာ္ဖို႔အင္မတန္ေကာင္းခဲ့တာကလား.......။

ဦးဘဂ်မ္း (ဦးေဖ်ာက္ဆိပ္၏ လက္ေတြ႕သမားဗ်)

ဦးဘဂ်မ္း (ရေသ့ႀကီးဦးေဖ်ာက္ဆိပ္၏ သတၱိရွိရင္လွဴၾကေလ)

ဦးဘဂ်မ္း (ဦးေဖ်ာက္ဆိပ္၏ ေတာ္ပါေတာ့ ကိုေတာ္လွန္တို႔)

ေအးေအးေနခ်င္တဲ့အေကာင္ကိုး